Światowa Rada Kościołów

Światowa Rada Kościołów jest największą międzynarodową organizacją ekumeniczną, skupiającą Kościoły tradycji protestanckiej, anglikańskiej, prawosławnej, starokatolickiej oraz przedchalcedońskiej.

Powstała w 1948 roku, podczas 1. Zgromadzenia Ogólnego, które odbyło się w Amsterdamie. Uczestniczyło w nim 350 delegatów ze 147 Kościołów chrześcijańskich z 44 państw, głównie tradycji protestanckiej. Właśnie te Kościoły utworzyły ŚRK. Powołanie Rady było możliwe dzięki licznym kontaktom ekumenicznym, które różne Kościoły niekatolickie utrzymywały od początku XX wieku.
ŚRK ma na celu inicjowanie i koordynowanie i rozwijanie współpracy między ekumenicznej między zrzeszonymi Kościołami, podejmowanie wspólnych działań o charakterze ewangelizacyjnym, misyjnym, a także społecznym i charytatywnym. Za najważniejsze zadanie Rada uznaje służę na rzecz jedności chrześcijaństwa.

Kościół ubiegający się o członkostwo w ŚRK musi uznać wspólną "bazę dogmatyczną", posiadać samodzielność, być zaangażowanym ekumenicznie na własnym terenie i skupiać co najmniej 25 tys. członków. ŚRK określa siebie jako "społeczność Kościołów, które - zgodnie z Pismem Świętym - wyznają, że Pan Jezus Chrystus jest Bogiem i Zbawicielem i dlatego wspólnie dążą do wypełnienia tego, do czego są powołane, ku chwale Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego". Taka jest „baza teologiczna” ŚRK. W praktyce oznacza to, że do Rady mogą należeć wszystkie Kościoły i wyznania, uważające się za chrześcijańskie. Jednocześnie konieczność uznania tej „bazy” wyklucza ze ŚRK różne sekty i nowe ruchy religijne, odrzucające np. wiarę w Trójcę Świętą, podważające bóstwo Chrystusa (np. świadkowie Jehowy) czy dodające nowe elementy do tradycyjnego nauczania chrześcijańskiego (np. mormoni ze swoją Księgą Mormona).

Obecnie ŚRK skupia ponad 347 Kościołów chrześcijańskich ze 120 krajów, do których należy około 550 mln wyznawców. We władzach Rady najliczniej reprezentowane są Kościoły z Europy Zachodniej i Ameryki Północnej, stanowiące ok. 70 proc. członków. Z Polski do ŚRK należą: Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Augsburski, Kościół Polskokatolicki i Starokatolicki Kościół Mariawitów. Do ŚRK nie należy Kościół katolicki. Jej siedziba mieści się w Genewie, a sekretarzem generalnym, jest Olav Fykse Tveit, pastor ewangelicki z Norwegii.

Zgromadzenie Ogólne ŚRK – jest najwyższym organem Światowej Rady Kościołów. Zbiera się zazwyczaj co 7 lat. Uczestniczą w nim przedstawiciele wszystkich Kościołów członkowskich ŚRK. Podczas Zgromadzenia Ogólnego prezentowane są sprawozdania z działalności różnych zespołów, komisji i grup roboczych funkcjonujących w ramach ŚRK. Podejmowane są decyzje dotyczące ich działalności w przyszłości. Zgromadzenie wybiera też Komitet Naczelny, czyli 150-osobowy zespół kierujący ŚRK w okresie między Zgromadzeniami Ogólnymi, oraz Prezydium. Pracami Komitetu Naczelnego kieruje przewodniczący.