Realny

Nawet jako ludzie zbawieni nie jesteśmy wolni od pokus i dylematów

Pytania o istotę aniołów, o to, jak są podzielone, czy są śmiertelne itp. można by mnożyć w nieskończoność. Za ostateczne wyjaśnienia niech wystarczy przesłanie, iż w chwili zmartwychwstania wszyscy będziemy jak aniołowie (Mt 22,30). Warto także odświeżyć pewną starożytną zasadę, w myśl której, noszone imię określało wykonywaną funkcję - tyczy się ona także aniołów, których kilka imion i ich znaczeń przytoczę: Rafael -"Bóg uleczył", Gabriel - "Bohater Boży", Michał - "Któż jak Bóg".

Śledząc biblijne teksty mówiące o aniołach, na uwagę zasługuje szczególnie jeden, mówiący o buncie, jaki miał miejsce w niebie. Tutaj też pojawia się imię anioła budzące przestrach - syn jutrzenki. Podstawą do całej historii był fragment z 14 rozdziału księgi Izajasza, mówiący o niewoli babilońskiej części ludności judzkiej w VI p.n.e. W sumie wiemy o trzech deportacjach (w latach 597, 587 i 582 p.n.e.) - w biblijnym przekazie mają one nie tylko społeczny i ekonomiczny wydźwięk, ale zostały odczytane przez wielkich proroków czasu niewoli: Izajasza, Jeremiasza, Zachariasza, jako przesłanie teologiczne. Ściślej rzecz biorąc, wygnanie odczytywano jako karę za grzechy narodu: niewiarę i profanację świątyni. Z drugiej jednak strony to także czas utrwalenia świadomości narodowej i powstania szkoły interpretatorów Pisma Świętego, co doprowadziło do restauracji Judaizmu (por. Ne 8). W tym kontekście trudno dziwić się teologicznej interpretacji historycznych wydarzeń, w której babiloński władca będący ze względu na potęgę swego kraju "aniołem wśród innych władców", przyrównany jest do uzurpatora, pragnącego być równym Bogu. Imperialny władca przyrównany zostaje do gwiazdy zarannej i syna jutrzenki (hebr. Hellen ben Szahar). Po przeczytaniu całego czternastego rozdziału Izajasza widzimy, że jest to satyra na władcę chcącego wywyższyć swój tron ponad majestat Boga, który nie zaznał spokoju po swej śmierci, ale został strącony na samo dno Szeolu - krainy umarłych, gdzie nie ma Boga, a ludzie są jak cień. Wczesnochrześcijańska tradycja zapoczątkowana przez Ojców Kościoła nakazywała widzieć w tym opisie bunt szatana, co jest możliwe, gdy usuniemy kontekst niewoli - jest to jednak manipulowanie tekstem i wpisywanie w Pismo swoich wizji (pamiętać należy o przestrodze Objawienia św. Jana 22,18b i 19). Z czasem w łacińskim tłumaczeniu dokonanym przez św. Hieronima, potocznie zwanym Vulgatą, tytuł syn jutrzenki został zastąpiony słowem lucifer, czyli "niosący światło"5. Jak się okazuje z czasem słowo to stało się imieniem własnym i było powszechnie używane, tak w dziełach teologicznych, jak i literaturze pięknej. Oto przykład ciągłej aktualności Janowej przestrogi, przykład tego, jak daleko skłonni jesteśmy odejść od Biblii w poszukiwaniu niesamowitości. Historia szatana jest swego rodzaju religijnym horrorem, jaki zafundowało sobie chrześcijaństwo, bo przecież wszyscy lubimy się bać.

Dla dopełnienia obrazu należy jeszcze dopowiedzieć kilka słów o samym kusicielu - szatanie, który pojawia się na kartach Biblii - no właśnie, ile razy? W naszych wyobrażeniach skłonni jesteśmy często do malowania świata w dwóch barwach, gdzie czerń i biel, dobro i zło walczą ze sobą o człowieka, gdzie ciągle jesteśmy atakowani i kuszeni. Takie traktowanie Boga i szatana, jako przeciwników, nazywać możemy dualizmem, w którym panuje równowaga dobra i zła. Jest to niewątpliwy wpływ innych religii, które na tej swego rodzaju harmonii opierają równowagę świata. Szatan to spolszczona wersja hebrajskiego słowa używanego na określenie: przeciwnika, oszczercy lub krzywoprzysięzcy w sądzie - w kontekście dekalogu kogoś, kto postępuje wbrew objawionemu prawu.

Stary Testament kojarzy szatana rzeczywiście jako przeciwnika człowieka, zazdrosnego o stworzenie Boże, obdarowane tak wielką miłością. Szatan, przeciwnik i oszczerca, zazdrosny o miłość Boga do człowieka, ma pod względem motywacji swe godne jego imienia inne ludzkie odpowiedniki, np. zazdrosnego Kaina, pożądającego Berszeby Dawida, czy starszego brata z przypowieści o synu marnotrawnym.
 

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |