Ten skarb przechowujemy w glinianych naczyniach (2 Kor 4,7)

Na poszczególne dni Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan

DZIEŃ PIERWSZY - sobota 18 stycznia 2003 roku

TEMAT DNIA: Ten skarb przechowujemy w glinianych naczyniach.

CZYTANIE I: Rdz 15,1-7

Czytanie z Księgi Rodzaju

Po tych wydarzeniach Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: „Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita”.
Abram rzekł: „O Panie, mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer”. I mówił: „Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą”. Ale oto usłyszał słowa: „Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził”. I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: „Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić”; potem dodał: „Tak liczne będzie twoje potomstwo”.
Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Potem zaś rzekł do niego: „Ja jestem Pan, który ciebie wywiodłem z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność”. Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY: Ps 16

Refren: Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.

Strzeż mnie, Boże, bo zaufałem Tobie.
Mówię do PANA: Tyś jest Panem moim,
nie mam dobra większego od Ciebie.
Świętych tego kraju i szlachetnych kocham.

Refren:

Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.
Straszliwie będą cierpieli
ci, którzy czczą innych bogów.
Nie złożę im krwawych ofiar,
moje usta nie wymówią ich imion.

Refren:

Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.
PAN jest moim dziedzictwem i moim przeznaczeniem.
Mój los jest w Twoich rękach.
Wymierzono mi piękną ziemię,
zachwyciło mnie dziedzictwo moje.

Refren:

Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.
Błogosławię PANA za dar dobrej rady,
który nauk nie szczędzi mi nawet nocą.
Zawsze PANA będę miał na względzie,
nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.

Refren:

Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,
a ciało moje spoczywa bezpiecznie.
Bo nie opuścisz duszy mej w Szeolu
i nie skażesz wiernego na zagładę.

Refren: Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem.

CZYTANIE II: Hbr 9,8-12

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Duch Święty chciał w ten sposób pokazać, że jeszcze nie została objawiona droga do świątyni, dopóki istnieje pierwszy namiot. Jest to symbolem czasu obecnego. Według niego są składane dary i ofiary, nie mogące udoskonalić w sumieniu tego, który pełni służbę. Jedynie bowiem dla pokarmów, napojów i różnych obmyć zostały wprowadzone przepisy zewnętrzne aż do czasu naprawy.
Chrystus zaś, gdy się zjawił jako arcykapłan dóbr, które już zaistniały, to przez namiot większy i doskonalszy, nie ręką uczyniony, czyli nie należący do tego stworzenia, ani nie przez krew kozłów i cieląt, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do świątyni i uzyskał wieczne odkupienie. Oto Słowo Boże.

Alleluja, Alleluja, Alleluja.
Uczniowie opowiadali o tym, co się wydarzyło w drodze i jak Go poznali po łamaniu chleba. Alleluja, Alleluja, Alleluja.

Dalszy ciąg materiałów na 18 stycznia na następnej stronie