Wyzwania i problemy rosyjskiego prawosławia

(...) Gra ta, póki co mało zrozumiała dla katolików, jest za to jasna dla nierosyjskich prawosławnych. Chodzi o uznanie faktu - którego światowa wspólnota prawosławna nie godzi się oficjalnie uznać od 322 lat - bezprawnego dołączenia metropolii kijowskiej do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Choć w pierwszej chwili aneksję Kijowa do Moskwy zaakceptował szantażowany przez nią ekumeniczny patriarcha Dionizos, to zdecydowane weto postawili patriarchowie Antiochii, Jerozolimy i Aleksandrii. Dionizos więc odstąpił od swej decyzji. W końcu - w odpowiedzi na nieustanne żądania włączenia Kijowa do swej jurysdykcji - Patriarchat Moskiewski otrzymał w 1686 r. szczegółową mapę opracowaną przez konstantynopolitańskich kartografów. Jej kopia, zabytek XVII wiecznej sztuki kartograficznej, zachowała się w fanarskiej bibliotece. Mapa ta przedstawia Kanoniczne Terytorium Patriarchatu Moskiewskiego, jakie zostało uznane przez czterech patriarchów prawosławnych w 1686 r. Na zachodzie odtwarza ona ściśle linię rozgraniczenia między patriarchatem moskiewskim i metropolią kijowską, pozostającą w jurysdykcji patriarchatu ekumenicznego Konstantynopola. Po stronie kijowskiej pozostawia nie tylko terytorium lewobrzeżnej Ukrainy, ale i całego Wielkiego Księstwa Litewskiego po Smoleńsk, wchodzące wówczas w skład Rzeczypospolitej. Więcej:.

Nowa struktura Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego na Łotwie

Synod największego Kościoła Chrześcijańskiego na Łotwie, jakim jest Kościół Ewangelicko-Luterański obradujący w Rydze w dniach 5-6 lipca 2007 r. dokonał zmian w strukturze tegoż Kościoła. Więcej:.

Urząd Biskupa w Kościele luterańskim ze szczególnym uwzględnieniem Polski

(...) Urząd kościelny, jak wskazuje na to historia Kościoła luterańskiego, był wysoko ceniony w luteranizmie, chociaż monarcha teoretycznie pełnił urząd „summus episcopus” („naczelnego biskupa”). Wszędzie jednak, gdzie dotarła reformacja, zorganizowany został właściwy zarząd lokalnego Kościoła (diecezja, okręg kościelny, dekanat). Niech o tym świadczy kilka przykładów z historii Kościoła na naszych terenach. Dawne Prusy Książęce posiadały dwóch biskupów luterańskich, którzy dokonali konwersji z katolicyzmu na ewangelicyzm. Na czele diecezji sambijskiej stanął energiczny biskup Jerzy von Polentz (1478-1550), wraz z dotychczasowym duchowieństwem rzymskokatolickim, które wstąpiło do Kościoła luterańskiego. Szeregi te zostały jeszcze zasilone duchownymi katolickimi z Polski, którzy chcieli wstąpić do Kościoła luterańskiego (np. Stanisław z Krakowa w Działdowie, Maciej Wannovius w Sorkwitach, Jakub Wilamowski w Mikołajkach, Andrzej Samuel w Dąbrównie, Jan Malecki w Ełku i Jan Seklucjan w Królewcu). Więcej:.

Po Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan

Zakończony przed miesiącem Tydzień modlitw o Jedność Chrześcijan był okazją do spotkania z chrześcijanami różnych wyznań. Stał się też okazują poznania, jak na sprawy ekumenizmu zapatrują się przedstawiciele mniej znanych w Polsce wspólnot chrześcijańskich. Publikujemy rozmowy z dwoma duchownymi: pastorem Pawłem Bartosikiem, duchownym Ewangelicznego Kosciola Reformowanego oraz księdzem Wawrzyńcem Markowskim, duchownym metodystycznym.

Miłość ekumeniczna nie polega jedynie na miłych słowach i uśmiechach

Bracia powinni się częściej spotykać