"W teologii potrzebujemy wizjonerów"

KAI |

publikacja 30.05.2020 15:08

W Kodniu nad Bugiem odbył się pogrzeb o. prof. Wacława Hryniewicza OMI, cenionego w Polsce i na świecie teologa i ekumenisty.

"W teologii potrzebujemy wizjonerów" Roman Czyrka /KUL Śp. o. prof. Wacław Hryniewicz

W teologii potrzebujemy wizjonerów bo bez nich będziemy dreptać w miejscu - powiedział podczas liturgii bp Krzysztof Nitkiewicz, przewodniczący Rady KEP ds. Ekumenizmu.

Wikariusz Prowincjalny o. Sławomir Dworek OMI wskazywał w kazaniu na stały element przesłania o. Hryniewicza jaką była nadzieja na spotkanie każdego człowieka z Chrystusem. Chrystus bowiem powiedział do Apostołów, iż odchodzi przygotować im miejsce.

O. Dworek przywołał w kazaniu słowa ojca prof. Hryniewicza wypowiedziane już w latach choroby: - Poczucie, że przeszło się przez katharsis i swoisty uniwersytet choroby, staje się powodem wielkiej wdzięczności. Im dalej posuwam się w latach, tym bardziej dziękuję Bogu za dar życia - niepowtarzalny, niesłychany. Dlaczego i mnie dano przeżyć cud istnienia?.

Słowa podziękowania od chrześcijan różnych tradycji i wyznań na Białorusi przekazał na zakończenie Mszy św. o. archimandryta Sergiusz Gajek, wizytator apostolski Kościoła greckokatolickiego w tym kraju. - Zachowujemy Ciebie w naszym sercu jako tego, który niesie Światło. Chrystus Zmartwychwstał! - zakończył duchowny.

Smutek z powodu śmierci o. Hryniewicza, "teologa nadziei" i "postaci rangi światowej" wyraził prawosławny arcybiskup lubelski i chełmski, Abel, którego list odczytano podczas Mszy św. "Mówił otwarcie o niemożliwych do realizacji modelach jedności kościelnej, mówił o trudnej lekcji historii ale mówił też, żeby przeszłość zostawić Panu Bogu" - napisał prawosławny hierarcha.

Z kolei bp Krzysztof Nitkiewicz, przewodniczący Rady KEP ds. Ekumenizmu powiedział: - Potrzeba rzemieślników, ale potrzeba wizjonerów, bo bez nich będziemy dreptali ciągle w miejscu. I o to dzisiaj też Boga prosimy.

List kondolencyjny na ręce prowincjała misjonarzy oblatów przesłał m.in. kard. Kurt Koch, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan oraz rektor KUL, ks. prof. Antoni Dębiński.

Po liturgii o. Hryniewicza, zgodnie z jego wolą, pochowano na cmentarzu parafialnym w Kodniu, w kwaterze oblackiej.

O połowy lat 80. XX w. Kodeń jest miejscem Ogólnopolskich Spotkań Ekumenicznych. Idea zrodziła się w 1983 r. jako modlitwa dziękczynna za spotkanie młodzieży w Taizé. Myślą przewodnią była modlitwa o jedność chrześcijan i o pokój. Kodeń jako miejsce kontynuujące tradycję spotkań zaproponował ks. Andrzej Madej OMI, wówczas duszpasterz w kodeńskim sanktuarium, zlokalizowanym w miejscu, gdzie od wieków żyją wspólnie katolicy, grekokatolicy, prawosławni i protestanci.

Więcej o śp. o. Wacławie Hryniewiczu przeczytasz na następnej stronie:

Ojciec prof. Wacław Hryniewicz był kapłanem Zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI), wybitnym polskim teologiem i ekumenistą, cenionym w kraju i na świecie. Był twórcą Instytutu Ekumenicznego KUL przez lata zasiadał też w Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu.

Przez 25 lat ks. Hryniewicz był członkiem Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołami katolickim i prawosławnym a także członkiem zespołu miesięcznika Znak i stałym autorem „Tygodnika Powszechnego”.

Urodził się 23 lipca 1936 r. w Łomazach k. Białej Podlaskiej w rodzinie rolniczej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1960 roku. Studiował teologię dogmatyczną na KUL, a następnie m.in. w Belgii, Anglii i Włoszech, habilitując się w 1974 r.; w roku 1992 r. uzyskał stopień profesora zwyczajnego.

Od 1964 r. był pracownikiem naukowym KUL, następnie pełnił szereg ważnych funkcji kościelnych, m.in. był konsultorem watykańskiego Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan, członkiem Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołami katolickim i prawosławnym oraz członkiem Komisji KEP ds. Ekumenizmu.

Opublikował kilkadziesiąt książek, m.in. „Nadzieja zbawienia dla wszystkich”, „Pascha Chrystusa w dziejach człowieka i wszechświata”, „Dramat nadziei zbawienia”, „Nadzieja woła głośniej niż lęk. Eseje wokół Jezusa historycznego”.

Był znanym orędownikiem, popularyzatorem i kontynuatorem "teologii nadziei" a więc nadziei zbawienia wszystkich ludzi. Swoją, rozwijaną od dziesięcioleci myśl budował na gruncie intuicji wyrażanych u początków chrześcijaństwa przez wielkie postacie niepodzielonego jeszcze Kościoła, w tym żyjących w IV wieku Grzegorza z Nyssy czy Ambrożego z Mediolanu (święty Kościoła katolickiego i prawosławnego). W jego tekstach stałymi punktami odniesienia są także późniejsi myśliciele wschodniego chrześcijaństwa: Sołowiow, Bierdiajew, Evdokimov.