Primo: wówczas niemal nie używano klejów, a jeśli już to klejono za pomocą żywic lub smoły - ani jeden, ani drugi sposób nie nadaje się w tym wypadku!
Secundo: Maluczki, proponuję zacząć czytać teksty, potem komentarze - nie odwrotnie!
cyt: "To właśnie w Wittenberdze ks. Marcin Luter miał 31 października 1517 r. PRZYBIĆ (!) na drzwiach kościoła zamkowego swe słynne tezy przeciwko odpustom"
Tertio: "Mądremu wystarczą dwa słowa, a głupiemu to i referatu mało."

Kolejny raz cytujesz przyjacielu wpowiedź Lutra, którą ks. Guz z premedytacją wyrwał z kontekstu, żeby mieć prymitywny cep na protestantów. Wystarczy trochę dobrej woli, żeby zobaczyć, że w kontekście lutrowej teologii chodzi o Boga, który w pojęciu ludzi nieznających Go i niewierzących spostrzegany jest jak szatan i na odwrót. Czyż od wieków ludzie niewierzący nierozumiejący wielu boskich działań nie odrzucają prawdy o Bogu kochającym, albo nie ubóstwiają "złego " ? Dopiero wiara w Boże objawienie w Jezusie Chrystusie daje człowiekowi prawdziwy obraz kochającego dobrego Boga. Pozdrawiam.

To że w ramach tolerancji jest pan jako wyznawca błędów Lutra tolerowany nie upoważnia pana do obrażania Katolickiego Księdza, który poświęcił życie w służbie Prawdy. Luter, co jest faktem historycznym, jako świecki prawnik zabił człowieka w pojedynku i wobec grożącej mu kary śmierci schronił się w klasztorze, nie mając ku temu powołania. A że był człekiem pysznym, zamiast ze swoją winą zwrócić się do Bożego Miłosierdzia, wolał podważyć prawdę o wolnej woli człowieka robiąc z tej negacji swoją doktrynę. W rezultacie oskarżył Boga, że tak zaprogramował jego marny żywot, że musiał tego człowieka zabić. Pana Boga z Boga Miłosiernego zrobił okrutnika. Nie winię pana, że nie zna pan do końca doktryny swego idola. Ale skoro już dotarła do pana taka wątpliwość, grzechem zaniedbania byłoby z pańskiej strony nie szukać wyjaśnień. W końcu skompletowano wszystkie pisma tego autora (dopiero ~90 lat temu!) więc można z nich korzystać. Albo z opracowań kompetentnych badaczy, których zasługi na tym polu tak pan sobie lekceważy.

Szanowny panie "Jaśku" nie jestem wyznawcą "błędów Lutra". Jestem też świadom różnych ułomności tego człowieka i znane są mi różne upadki w jego biografii. Na szczęście nie jest on założycielem żadnego Kościoła ani skałą , na której byłby on fundowany. Jako ewangeliczny chrześcijanin wyznaję Jezusa Chrystusa jako mojego zbawiciela i niezmienną skałę dla mojej wiary i "bardziej słucham Boga niż ludzi". Jako taki cieszę się w naszej Polsce wolnością wyznania, dlatego tolerowanie mnie na tym forum to żadna łaska, bo znajduje się ono na portalu "wiara. pl z dopiskiem -ekumenizm" i nie jest miejscem zarezerwowanym dla rzymskich katolików. Cieszę się też prawem do możliwości krytycznego wypowiadania się i oceniania. Wykłady ks. prof. T. Guza (dostępne w internecie) wysłuchałem z zainteresowaniem. Jednak pomimo całej naukowej otoczki odbieram je jako bardziej publicystyczne niż naukowe i wygłaszane bardziej przez zaciętego felietonistę na froncie ideologicznym niż poszukującego prawdy filozofa i teologa (wolno mi ?). Ks. Guz nieraz posługiwał się metodą wyrywania nie tylko wypowiedzi z szerszego kontekstu ale nawet pojedynczych fragmentów ze zdań. Wszystko po to, żeby udowodnić z góry powzięte tezy. Wyrwany z teologicznego kontekstu cytat o "Bogu i diable" jest ulubionym argumentem ks. Guza przeciw Lutrowi. Ze swojej strony mogę podpowiedzieć jeszcze parę innych. Luter w komentarzu do Listu do Galacjan napisał np., że "Chrystus na krzyżu był największym grzesznikiem". Biorąc takie pojedyncze zdanie możemy łatwo oskarżyć Lutra o bluźnierstwo, bo przecież wiemy, że Jezus nigdy nie zgrzeszył. Oskarżenie będzie jednak pochopne, bo z całego komentarza wynika, że Luter pisał o Panu, który wziął na siebie grzechy całego świata. Nie obrażam więc, ale po bratersku napominam: "nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu" Pozdrawiam.

Guzik prawda. Wszystko to zrodziło się w głowach bezbożników w zdecydowanej większości skażonych błędami Lutra.

P.S. Słowo "reformacja" jest wyjątkowo bałamutne. To był bunt, bunt wzorowany na pierwszym buncie upadłych aniołów.

I ta protestancka nagonka na czarownice, niesłusznie przypisywana katolikom.

Minusującym uprzejmie proponuję zapoznanie się z faktami. Kto i gdzie tudzież kiedy najgorliwiej łapał "czarownice".

Szanowna Ajja podręcznik dla łapaczy czarownic ("Młot na czrownice ) napisano zplecenia papieża Inocentego VIII w Niemczech ale trzeba przuznać, że korzystali z niego gorliwie nietylko inkwizytorzy, bo był popularny we wdzystkich ktajach protestanckich. Strach przed diabłem był w całej Europie i dlatego trudno się licyyoeać, gdzie więcej palono. W Polsce jeszcze wieszano i palono czarownice pod koniec panowania Augusta III. Ogólnie katolikom przyisuje się więcej niż protestantom tylko dlatego, że zalicza się im polowania na czarownice jeszcze z wczesnego średniowiecza a protestanci mięli mniej czasu.

Czy Kościół od XVI wieku nie zmienił się? Albo pora powiedzieć przepraszamy, wracamy, albo uznają dalej, że Kościół błądzi? Niechże sie zdecydują.

A Ty Brunero jak uważasz ?