To by było jak u świadków Jehowy: mówią "przyszło nowe zrozumienie" - i zmieniają swoje nauki.

Nie. Duch Święty nie zaprzecza samemu sobie. Skoro w Kościele katolickim od samego początku jest obecny, skoro przemawiał w ciągu wieków przez świętych, przez doktorów Kościoła, przez papieży i sobory, to teraz nie może nam podpowiadać czegoś, co byłoby sprzeczne (a zatem do odrzucenia) z tym, do czego inspirował wcześniej. Bóg jest niezmienny w swoim nauczaniu. Jego Słowo jest wieczne, a nie tak, jak ludzkie, które jest zmienne i podlega różnym okolicznościom. Tej różnicy wielu postępowców w Kościele nie dostrzega lub nie chce dostrzec.

@ tempestas Tak ogólnie i globalnie to masz rację. Rzecz jednak w kwestiach bardziej konkretnych, co z dawniejszego dziedzictwa zmienić, co zostawić. Jeśli dziś raczej nie ma "ojców pustyni" jak św. Antoni Pustelnik czy Szymonów Słupników, to nic zdrożnego się nie dzieje, później wypracowano inne formy duchowości, które się przyjęły i zastąpiły starsze. Ale czy można wyrzucić np. spowiedź uszną wprowadzoną w VI w. przez św. Kolumbana i zastąpić ją spowiedzią powszechną jaka jest praktykowana w Zachodniej Europie? Czy tę praktykę należy wyrzucić i w imię czego? Czy nie należy raczej starannie przyglądać się skutkom jej wyrzucenia w Niemczech czy Francji, złym skutkom? Jest rzeczą ważną by przyglądać się konkretnym praktykom czy stwierdzeniom dogmatycznym, wypracowanym w ciągu wieków, a nie wygłaszać opinii na tyle ogólnych, że aż nie kontrowersyjnych.

obrzezanie było formą identyfikacji u Żydów w sumie to u wyznawców mozaizmu od chrztu w Jordanie przestało być symbolem czegokolwiek dla chrześcijan, choć chrześcijaństwo przed męką i zmartwychwstaniem właściwie nie istniało, dopiero się kształtowało, jak już się wszystko wypełniło i wszystkie księgi Nowego i Starego Testamentu zostały w pełni zebrane to tak powstałe nauki chrześcijańskie w późniejszych czasach nie dopuszczały już treści sprzecznych z materiałem wyjściowym jedynie powiększały się o treści lepiej wyjaśniające znaczenie poszczególnych pojęć itp., przepisy kulturowe i rytualne żydowskie nie są częścią tożsamości chrześcijańskiej, bo chrześcijaństwo nauka, która podlega recepcji w danej kulturze, poza tym nauka kościoła wzięła się z syntezy objawienia z ewangelii i filozofii greckiej, bo myśli greckiej np. zawdzięczamy możliwość określenia czy coś jest sprzeczne albo prawdziwe, co jest konieczne przy systematyzowaniu wszelkich nauk, straszne wymieszanie byle czego z byle czym w twojej wypowiedzi, trudno uwierzyć żeby pisane to było z jakąkolwiek dobrą intencją