Redaktor Dziedzina próbuje ratować obchody reformacji. Nie dziwię się tej próbie, bo w Polsce i na świecie hierarchia katolicka bardzo się w te obchody zaangażowała.

Niestety, to zaangażowanie, w formie jakie przyjęło, po prostu nie daje się obronić.

Po pierwsze, jest mowa o obchodach jubileuszu, w Polsce i na świecie. Słowo jubileusz wiąże się z łacińskim 'iubilatae', czyli wykrzykiwać z radości, cieszyć się, radować. Chyba jednak, każdy mający odrobinę uczciwości i rozsądku przyzna, że do radości absolutnie nie ma powodu, przeciwnie. Czy ktoś obchodzi jubileusz IIWŚ? Albo założenia Auschwitz? Zupełne nieporozumienie. Dlatego, słusznie papież BXVI mówił o potrzebie modlitwy, refleksji i rachunku sumienia, a nie jubileuszu.

Po drugie, tutaj absolutnie nie chodzi o szukanie winnych zaistniałej 500 lat temu sytuacji - nie to jest prawdziwym problemem. To nie jest sytuacja podobna do jakieś kłótni małżeńskiej, gdzie jedno zawiniło, lub oboje naraz. Tu chodzi o zło, które do dzisiaj ma miejsce, a tym złem jest przede wszystkim protestancka herezja oraz niechęć do przyjęcia prawd wiary i powrotu na łono Kościoła. Zresztą, bez pierwszego, drugie jest niemożliwe. I żadne dialogi tutaj nie pomogą, jak nie pomogą żadne dialogi z ludźmi, którzy promują i dopuszczają się np. aborcji. To zło musi ustać.

Po trzecie, czynione są działania, które mają za zadanie zatrzeć różnice i ukryć istniejące zło herezji, odrzucenia Kościoła i podziału. Do takich należy udział prymasa w "jubileuszu". A tym bardziej, różne działania i słowa Franciszka w tym względzie, jak choćby rada, żeby protestanci według swego sumienia i uznania decydowali, czy przyjmować komunię świętą, czy nie. Czy też słowa, że nie zamierzał odprawić mszy świętej dla katolików, bo to sekciarstwo. Albo zupełne pomieszanie, kiedy występował w Lund w takim samym przebraniu, jak protestanci. To tak, jakby zorganizować part dla zwolenników i przeciwników zabijania dzieci nienarodzonych w klinice aborcyjnej i to podczas wykonywania "zabiegów". Doszło nawet do tego, że Radio Watykańskie zrobiło fotomontaż pokazujący twarz Franciszka ucharakteryzowanego na heretyka Lutra, wiele w tym fotomontażu prawdy, ale dla Kościoła jest to niedoprzęgnięcia.

Niestety, udział prymasa jest jest również co najmniej dwuznaczny, bo strona "jubileuszu" zawiera heretyckie hasła typu: tylko wiara (sola fidei), tylko pismo (sola scriptuta), które odnoszą się do dwu podstawowych herezji protestanckich: odrzucenia tradycji Kościoła jako wykładni Pisma Świętego i całego nauczania, oraz do odrzucenia konieczności dla zbawienia uczynków, czyli tak naprawdę odrzucenia wolnej woli człowieka. I pod tym pośrednio podpisuje się prymas Polski. To jest po prostu nie do przyjęcia.

" ... z programowej nieufności, w której druga strona zawsze jest podejrzewana o co najmniej „mniejszą wierność” Ewangelii, jeśli nie zdradę. Nie ma tu zatem miejsca na obrzucanie się „heretykami”."

To jest absolutnie nie do przyjęcia, bo protestantyzm jest herezją. Jednak jest to bardzo typowe podejście niewierzących katolików, którzy ws każdym wyznaniu i religii widzą prawdę, poza oczywiście Kościołem. Jednak albo rację ma Kościół, albo protestanci. Albo się jest katolikiem i wierzy w to, czego Kościół naucza, albo nie i wtedy pora to jasno wyrazić: nie jestem katolikiem.

"... deklaracja o usprawiedliwieniu ... Najprościej rzecz ujmując, sprowadza się ona do uznania prawdy, że nie przez uczynki, ale przez wiarę człowiek osiąga usprawiedliwienie"

To jest fałsz i sam redaktor dziedzina popada w herezję! Takie są jednak skutki tego całego zamieszania. Kościół za Ewangelią od zawsze głosił, że sama wiara nie wystarcza do zbawienia, że konieczne są uczynki. Tego deklaracja nie zmieniła. Deklaracja zresztą jest i tak kontrowersyjna jeśli chodzi o Kościół, a ignorowana jeśli chodzi o protestantów, bo tam każdy jest sam sobie papieżem. Szkoda, że artykułu nie napisał ktoś, kto ma pojęcie o problemie, ale może nie było odważnych do głoszenia prawdy!?

Jeśli chodzi o czytanie PŚ, to było czytane i przed reformacją. Wtedy jednak nie było druku a książki były rzadkością. Jednak "wkład" protestantów polega na tym, że dzisiaj każdy uważa się za egzegetę PŚ na równi z ojcami Kościoła, a odrzucana jest cała tradycja. Stąd się też bierze pozytywizm soborowy i papieski, wedle którego, wszystko można przeinterpretować, wszystko zmienić, wszystko podważyć. No i mamy masowy brak wiary, rozprzężenie wśród kleru i masową apostazję.

Rocznica reformacji nie jest rocznicą, jaką którykolwiek katolik powinien obchodzić. Owszem, trzeba pamiętać o tej rocznicy, owszem, trzeba z protestantami rozmawiać, ale nie można brać udziału w obchodach tej rocznicy. Obchody, to według słownika "uroczystość zorganizowana dla uczczenia kogoś lub czegoś". Co papież, co ksiądz prymas czczą? Rozłam w Kościele? Rozprzestrzenienie się herezji? Tak, herezji, katolik ma nazywać rzeczy po imieniu, tak-tak, nie-nie, a nie bawić się w okrągłe słówka. Wchodzenie naszych biskupów do komitetów obchodów tego "jubileuszu", (ktoś już wyżej zauważył, że słowo "jubileusz" oznacza radość), to jakieś rozdwojenie jaźni. Jak można cieszyć się z rocznicy nieszczęścia?

Profesor Roberto de Mattei, dzisiaj najwybitniejszy intelektualista chrześcijański, napisał o całej sprawie artykuł. Zaczyna go słowami:

To, co wyszło na światło dzienne podczas spotkania ekumenicznego pomiędzy papieżem Franciszkiem a Światową Federacją Luterańską w Lund, wydaje się być nową religią. Religią, której punkty wyjścia są wyraźne, ale punkty dojścia mroczne, niepokojące. Za http://www.pch24.pl/de-mattei--kleczac-przed-lutrem,47325,i.html

Pierwsza rzecz, która od razu rzuciła mi się w oczy to błąd teologiczny (inny nazwałby ją herezją) autora artykułu. Stwierdzenie, że "Wszyscy uczestnicy dialogu muszą się zgodzić, że bez słuchania tego, co Duch Święty mówi dzisiaj do podzielonego Kościoła, ekumenizm stanie się tylko kurtuazyjną, pustą celebracją różnorodności. " Kościół , według niezmiennej nauki oraz amego Credo - jest jeden i nie podzielony. Podzieleni są chrześcijanie, nie Kościół Chrystusa. Zerwanie jedności wiary z Kościołem katolickim oznacza oderwanie się od niego, odszczepienie się. Poprzez apostazję Kościół nie traci jedności. Pisanie takich rzeczy świadczy albo o niekompetencji autora albo o marginalizowaniu nauki dla podbudowy własnych tez. W obu przypadkach świadczy to źle o autorze, a pośrednio, również o portalu

To zacieranie różnic z protestantami, czy wręcz żyrowanie ich herezji ma znacznie dłuższą historię. Datuje się przynajmniej do Pawła VIgo. Pisze o tym Mackiewicz w sławnej książce: W cieniu czerwonej gwiazdy. Żeby nie było, tę książkę poleca ks. Prof. Dariusz Kowalski, Dziekan Wydziału Teologicznego najbardziej prestiżowego papieskiego uniwersytetu Gregorianum, jako lekturę pomagającą zrozumieć obecną sytuację w Watykanie i tamtejsze tendencje lewackie.

Co ciekawe, dzisiejsze problemy widzieli teologowie prawosławni już 50 lat temu. Wtedy sprzeciwili się tak pojętemu "ekumenizmowi", bo widzieli w nim ukrytą apostazję Watykanu. Obawiali się, że jeśli taki fałszywy ekumenizm, jeśli się rozprzestrzeni na cały chrześcijański świat, to doprowadzi do pojawienia się antychrysta, polecam odsłuchanie fragmentu tej książki: https://gloria.tv/album/2nLHVkBtAv1FEascfptJ1EMwT/audio/RDAypuQwafVq4oUVVvEaxecuD

Jak wiemy z lektury 2. Listu do Tes, rozdz. 2, przyjście antychrysta ma poprzedzać masowe odstępstwo. I tego właśnie obawiali się teologowie prawosławni odrzucając "ekumenizm", szczególnie ci z góry Atos.

Szanowny panie "PTatarski" coś się panu zaczyna mieszać. W przytoczonej kwestii o predestynacji pomylił pan Lutra z Kalwinem i przedstawił karykaturalną wersję ze szkolnych podręczników. Poza tym to nie reformatorzy wymyślili koncepcję predestynacji tylko pochodzi ona od św.Augustyna. Niechże też pan nie wmawia nikomu, że reformacja ignorowała wartość dobrych uczynków. Gdyby tak było, to skąd się brały te wszystkie ruchy pietystów i purytan głoszące konserwatywną i surowa moralność. Co do wolnej woli to mamy ją na pewno, kiedy wybieramy rano krawat ale nie w kwestiach soteriologicznych. Czy jest pan wstanie zbawić się siłą własnej woli ? Ja nie. Przytoczone przez pana wersety ze Starego Testamentu są dobre, ale będą pełniejsze, gdy dodamy do nich jeszcze te, w których Bóg obiecuje wypisać swoje prawa na umysłach i w sercach wierzących, bo dopiero wtedy możliwy jest wybór dobrego. Bóg najpierw każe nam wybierać, żebyśmy przekonali się, że bez Jego łaski nic dobrego ie potrafimy uczynić. Wtedy gdy zapytamy jak św.Paweł kto nas wyzwoli z tego ciała śmierci, kiedy chcemy dobrze a wybieramy źle, Bóg objawia nam zbawienie w swoim Synu Jezusie Chrystusie. To jest właśnie zbawienie z łaski, sedno Ewangelii. Dobre uczynki, do których powołani są wierzący, to konsekwencja żywej wiary, która jest czynna w miłości. Dobre uczynki poczytywane są za sprawiedliwość dla tych, którzy zostali najpierw usprawiedliwieni z łaski przez wiarę.