Wspólna Deklaracja Patriarchy Ekumenicznego Bartłomieja I i Papieża Benedykta XVI

Braterskie spotkanie, które odbyliśmy my, Benedykt XVI - Papież Rzymu i Bartłomiej I - Patriarcha Ekumeniczny, jest dziełem Boga i w pewnym sensie darem pochodzącym od Niego. Dziękujemy Autorowi wszelkiego dobra, który pozwala nam jeszcze raz, w duchu modlitwy i dialogu, wyrazić naszą radość z tego, że czujemy się braćmi i z odnowienia naszego zaangażowania z myślą o pełnej komunii.

Zaangażowanie to pochodzi z woli naszego Pana i naszej odpowiedzialności jako Pasterzy w Kościele Chrystusowym. Oby spotkanie nasze mogło się stać znakiem i zachętą dla nas wszystkich do podzielania tych samych uczuć i tych samych postaw braterstwa, współpracy i komunii w miłości i w prawdzie. Duch Święty pomoże nam przygotować wielki dzień przywrócenia pełnej jedności, kiedy i jak Bóg tego zechce. Będziemy wówczas prawdziwie cieszyć się i radować.

1. Wspomnieliśmy z wdzięcznością spotkania naszych czcigodnych poprzedników, błogosławionych przez Pana, którzy pokazali światu palącą potrzebę jedności i którzy wytyczyli niezawodne szlaki prowadzące do niej, w dialogu, modlitwie i codziennym życiu kościelnym. Papież Paweł VI i Patriarcha Atenagoras, którzy najpierw pielgrzymowali do Jerozolimy, gdzie Jezus Chrystus umarł i zmartwychwstał dla zbawienia świata, spotkali się ponownie, tu, w Fanarze i w Rzymie.

Pozostawili nam wspólną deklarację, która zachowuje całą swoją wartość; podkreśla ona, że prawdziwy dialog miłości powinien podtrzymywać i inspirować wszelkie stosunki między osobami i między Kościołami, "musi być zakorzeniony w całkowitej wierności jedynemu Panu Jezusowi Chrystusowi i we wzajemnym szacunku dla swych własnych tradycji" ("Tomos Agapis", 195).

Nie mogliśmy zapomnieć i o wymianie wizyt między Jego Świątobliwością Papieżem Janem Pawłem II a Jego Świątobliwością Dimitriosem I. To właśnie w czasie wizyty Papieża Jana Pawła II, jego pierwszej wizyty ekumenicznej, ogłoszono utworzenie Komisji Mieszanej między Kościołem rzymskokatolickim a Kościołem prawosławnym. Zebrała się ona w celu głoszenia i przywrócenia pełnej komunii.

Gdy chodzi o stosunki między Kościołem Rzymu a Kościołem Konstantynopola, nie możemy zapominać o uroczystym akcie kościelnym, odsuwającym w niepamięć dawne ekskomuniki, które w ciągu wieków wpływały i ciągle jeszcze wpływają niekorzystnie na kontakty między naszymi Kościołami.

Nie mogliśmy jeszcze wydobyć z tego dokumentu wszystkich korzystnych skutków, które mogą wynikać z niego dla naszego kroczenia ku pełnej jedności. Komisja Mieszana została powołana, aby wnieść do niej znaczący wkład. Zachęcamy naszych wiernych do aktywnego udziału w tym procesie za pośrednictwem modlitwy i znaczących gestów.

2. W czasie sesji plenarnej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego, która zebrała się ostatnio w Belgradzie i którą wielkodusznie gościł Serbski Kościół Prawosławny, wyraziliśmy głęboką radość ze wznowienia dialogu teologicznego. Po kilkuletniej przerwie wywołanej różnymi trudnościami Komisja mogła ponownie się zebrać, w duchu przyjaźni i współpracy.

Omawiając temat "Soborowość i władza w Kościele" na szczeblu lokalnym, regionalnym i powszechnym, komisja rozpoczęła etap badania eklezjologicznych i kanonicznych skutków sakramentalnej istoty Kościoła. Pozwoli to podjąć niektóre z głównych problemów, ciągle jeszcze kontrowersyjne. Postanowiliśmy nieustannie wspierać, tak jak w przeszłości, pracę powierzoną tej Komisji i towarzyszymy jej członkom swoimi modlitwami.

3. Jako Pasterze zastanawialiśmy się przede wszystkim nad misją głoszenia Ewangelii w świecie dzisiejszym. Misja ta: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody" (Mt 28,19) jest dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek aktualna i niezbędna, nawet w krajach tradycyjnie chrześcijańskich. Co więcej, nie możemy ignorować wzrostu zeświecczenia, relatywizmu, a nawet nihilizmu, przede wszystkim w świecie zachodnim.