Rusza kolejny etap dialogu

Temat ten wybrano na zakończenie poprzedniej, 12. sesji Komisji, która obradowała we wrześniu 2010 w Wiedniu, jako dalszy ciąg dyskusji rozpoczętej po ogłoszeniu ostatniego, jak dotychczas, dokumentu zatwierdzonego przez Komisję. Raport ten, zatytułowany „Eklezjologiczne i kanoniczne skutki sakramentalnej natury Kościoła. Komunia kościelna, soborowość i autorytet”, uchwalono na jeszcze wcześniejszej sesji – w Rawennie w 2007.

Poznanie teologicznego i eklezjologicznego związku między prymatem a synodalnością w życiu Kościoła na szczeblu lokalnym, regionalnym i powszechnym powinno przynieść układ odniesienia, w którym będzie można podjąć kluczowe zagadnienie roli biskupa Rzymu w Kościele powszechnym – pisze, informując o zbliżającym się spotkaniu w stolicy Jordanii, watykański dziennik „L’Osservatore Romano”. Według niego członkowie Komisji będą mieli za zadanie ocenić, czy projekt przygotowany przez Komitet Koordynacyjny, odzwierciedla w należytym stopniu konsensus istniejący obecnie w tej delikatnej materii czy też zajdzie konieczność dalszego pogłębiania tej tematyki.

Rozpoczynająca się sesja pozwoli też członkom Komisji na wspólną modlitwę z miejscowymi wspólnotami chrześcijańskimi i danie świadectwa o duchowej bliskości teologów obu Kościołów z tymi, którzy obecnie cierpią z powodu obecnych konfliktów w tym regionie. Między innymi 20 września członkowie Komisji wezmą udział we Mszy św. w parafii katolickiej pw. Matki Bożej z Nazaretu w Ammanie, nazajutrz zaś – w niedzielę 21 września będą uczestniczyć w liturgii w stołecznej cerkwi prawosławnej. Przewiduje się również, że Komisja odwiedzi obóz dla uchodźców z pobliskiej Syrii, aby wyrazić solidarność z nimi ze strony obu Kościołów.

Na czele Komisji stoją kard. Kurt Koch – przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan i metropolita Pergamonu Jan (Ziziulas) z Patriarchatu Konstantynopola. Spotkanie w stolicy Jordanii odbywa się na zaproszenie patriarchy jerozolimskiej Teofila III. Początkowo planowano, że uczestników posiedzenia gościć będzie Nowy Sad w Serbii, ale po udanej pielgrzymce Franciszka do Ziemi Świętej w maju br. i jego rozmowach w Jerozolimie z patriarchą konstantynopolskim Bartłomiejem ten drugi zaproponował przeniesienie miejsca sesji na Bliski Wschód, tu zaś za najspokojniejsze miejsce uznano Jordanię i jej stolicę.

Oficjalny katolicko-prawosławny dialog teologiczny trwa od 1980 r. Początkowo wspólna komisja międzynarodowa zbierała się co dwa lata, ale na początku lat dziewięćdziesiątych, gdy wolność działania odzyskali grekokatolicy na Ukrainie, w Rumunii i w kilku innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej, nastąpiła ponad dziesięcioletnia przerwa w obradach. Prawosławni, zwłaszcza z tego regionu, zarzucali katolikom łacińskim i wschodnim uprawianie prozelityzmu na tych ziemiach a samo istnienie wschodnich Kościołów katolickich postrzegają oni za przejaw postawy antyekumenicznej i antyprawosławnej.

Regularny dialog udało się wznowić - nie licząc pojedynczych nieudanych prób w latach 1993 i 2000 - dopiero za pontyfikatu Benedykta XVI w 2006 r. Komisja początkowo spotykała się co roku, później co dwa lata, ale po posiedzeniu w Wiedniu we wrześniu 2010 r. znów nastąpiła dłuższa przerwa. Tym razem główną jej przyczyną są spory wewnątrzprawosławne, przede wszystkim między Moskwą a Konstantynopolem, wokół spraw jurysdykcyjnych. Rzecz znamienna, że dochodzi do nich w tle rozmów katolicko-prawosławnych właśnie na temat prymatu w Kościele (czyli miejsca biskupa Rzymu we wspólnocie chrześcijańskiej).

Zobacz też: Więcej o spotkaniu w Rawennie w 2007 roku