Wspólna deklaracja chrystologiczna Kościoła katolickiego i Asyryjskiego Kościoła Wschodu

Taka jest jedyna wiara w misterium Chrystusa. Dawne spory doprowadziły do potępienia osób lub formuł. Duch Pański pozwala nam dzisiaj lepiej zrozumieć, że podziały wywołane w ten sposób były w dużej mierze skutkiem nieporozumień. Niezależnie jednak od różnic chrystologicznych, jakie istniały w przeszłości, dzisiaj wyznajemy wspólnie tę samą wiarę w Syna Bożego, który stał się człowiekiem, abyśmy mogli stać się dziećmi Bożymi mocą Jego łaski. Pragniemy od tej pory wspólnie świadczyć o tej wierze w Tego, który jest Drogą, Prawdą i Życiem, głosząc ją w najbardziej stosowny sposób ludziom naszych czasów, aby świat uwierzył w Ewangelię zbawienia.

Tajemnica Wcielenia, którą wspólnie wyznajemy, nie jest prawdą abstrakcyjną i wyizolowaną. Odnosi się do Syna Bożego, posłanego, aby nas zbawić. Ekonomia zbawienia, biorąca początek w tajemnicy komunii Trójcy Świętej - Ojca, Syna i Ducha Świętego zostaje wypełniona przez udział w tej komunii, mocą łaski, w jednym, świętym, powszechnym i apostolskim Kościele, który jest Ludem Bożym, Ciałem Chrystusa i Świątynią Ducha Świętego

Wierzący stają się członkami tego Ciała przez sakrament Chrztu, w którym przez wodę i działanie Ducha Świętego odradzają się jako nowe stworzenia. Zostają umocnieni pieczęcią Ducha Świętego, który udziela sakramentu Namaszczenia. Ich komunia z Bogiem i ze sobą urzeczywistnia się w pełni przez sprawowanie jedynej ofiary Chrystusa w sakramencie Eucharystii. Ta komunia zostaje przywrócona także grzesznym członkom Kościoła, gdy zostają pojednani z Bogiem i ze sobą nawzajem przez sakrament Przebaczenia. Sakrament Święceń posługi kapłańskiej w sukcesji apostolskiej zapewnia autentyczność wiary, sakramentów i komunii w każdym Kościele lokalnym.

Przeżywając tę wiarę i te sakramenty, partykularne Kościoły katolickie i partykularne Kościoły asyryjskie mogą więc uznawać się nawzajem jako Kościoły siostrzane. Aby komunia mogła być pełna i całkowita, potrzebna jest jednomyślność co do treści wiary, sakramentów i struktury Kościoła. Ponieważ ta jednomyślność, do której dążymy, nie została jeszcze osiągnięta, nie możemy niestety wspólnie sprawować Eucharystii, która jest znakiem kościelnej komunii już przywróconej .

Niemniej, głęboka komunia duchowa w wierze oraz wzajemne zaufanie już istniejące między naszymi Kościołami pozwalają nam od dzisiaj rozważać możliwość wspólnego dawania świadectwa o orędziu Ewangelii i współpracy w szczególnych sytuacjach duszpasterskich, zwłaszcza w dziedzinie katechezy i formacji przyszłych kapłanów.

Dziękując Bogu, że pozwolił nam ponownie odkryć to, co już łączy nas w wierze i sakramentach, zobowiązujemy się uczynić wszystko, co możliwe, by usunąć przeszkody powstałe w przeszłości, które nadal utrudniają osiągnięcie pełnej komunii między naszymi Kościołami, tak byśmy mogli lepiej odpowiedzieć na Chrystusowe wezwanie do jedności Jego uczniów - jedności, która musi oczywiście znaleźć widzialny wyraz. Aby przezwyciężyć te przeszkody, ustanawiamy Komisję mieszaną do dialogu między Kościołem katolickim a Asyryjskim Kościołem Wschodu.

U Świętego Piotra, 11 listopada 1994 r.