Bóg zawsze kocha

Ten list, tłumaczony na 58 języków (w tym 23 azjatyckie), został napisany przez brata Rogera z Taizé i opublikowany z okazji Europejskiego Spotkania Młodych w Paryżu. Był czytany i rozważany w ciągu całego roku 2003 podczas spotkań młodych odbywających się tydzień po tygodniu w Taizé i na całym świecie.

14 Wtedy, gdy dla niektórych osób samotna modlitwa jest trudna, piękno modlitwy śpiewanej, nawet w dwójkę lub trójkę, jest niezrównanym wsparciem dla życia wewnętrznego. Dzięki prostym słowom, długo powtarzanym śpiewom, może ona promieniować radością. W Taizé albo podczas spotkań na różnych kontynentach odkrywamy, że wspólna śpiewana modlitwa rozbudza wewnętrzne przyzwolenie na to, by rosło w nas pragnienie Boga i rozwijała się modlitwa kontemplacyjna.

15 Również święty Augustyn jest autorem takich słów: „Jeśli pragniesz poznać Boga, już uwierzyłeś.”

16 Bardziej niż kiedykolwiek w centrum naszego powołania, powołania braci, jest szukanie prostoty – prostoty serca i prostoty życia – niezależnie od tego, czy mieszkamy w Taizé, czy w małych kilkuosobowych fraterniach pomiędzy najuboższymi na kontynentach półkuli południowej. Im dalej się posuwamy, tym mocniej pamiętamy o tym, że jesteśmy tylko ewangelicznymi ubogimi. Powtarzamy więc sobie: „Bądźmy ludźmi, którzy słuchają, a nie mistrzami duchowymi!”

17 Święty Augustyn pisał na temat modlitwy: „Modlić się dużo, to nie znaczy, jak to się czasem wydaje, modlić się wieloma słowami... Usuńmy więc z modlitwy wiele słów i módlmy się dużo w ciszy serca.”

18 „Jesteśmy wezwani do tego, by pokonywać ograniczenia naszych zamkniętych wspólnot, przekraczać uprzedzenia, wątpliwości, lęki i, tak jak umiemy, świadczyć o Chrystusie zmartwychwstałym, aby spotkać współczesnego człowieka i problemy, które przed nim stają. Nie chodzi o to, by wtopić się w świat, ale by mu pomóc odnaleźć kierunek (...), tak żeby pozwolić każdemu człowiekowi odzyskać wolność i godność.” (Biskup Anastasion z Tirany, prymas Kościoła Prawosławnego w Albanii).

19 Osamotnienie prowadzi do zniechęcenia i nie pozwala na to, by rozwinęły się dary, jakie każdy z nas otrzymał. Aby wspierać się wzajemnie, od wielu lat proponujemy młodym ludziom udział w „pielgrzymce zaufania przez ziemię”. Pozwala ona odkryć, że z bardzo wielu młodymi ludźmi na całej ziemi łączy nas to samo poszukiwanie Boga, wspólna nadzieja i dopełniające ją działania. Wszystko to odbywa się bez potrzeby tworzenia ruchu skupionego wokół Wspólnoty z Taizé.

20 W trudnych doświadczeniach naszego życia powoli uświadamiamy sobie, że źródłem radości nie są ani cenione uzdolnienia, ani wielkie ułatwienia, ale pokorne oddanie siebie samego po to, by sercem pełnym dobroci rozumieć innych ludzi. W naszym życiu zawsze czeka nas radość wtedy, kiedy prostota łączy się z dobrocią serca.

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |