Z jakich śpiewników śpiewali polscy luteranie w ostatnich wiekach?

Niestety, ze względu na sporą objętość śpiewnika (1664 stron) nie byliśmy w stanie zamieścić w obecnym wydaniu krótkich not biograficznych o autorach. Ufamy jednak, że mrówcza praca wielu ludzi, a zwłaszcza ks. Adama Maliny i jego ówczesnego wikariusza, a dziś proboszcza we Włocławku ks. Michała Walukiewicza, ks. radcy Jana Cieślara, a także mgr. inż. Tadeusza Sikory i innych członków MKS, nie pójdzie na marne i zostanie inaczej wykorzystana.

W Śpiewniku Ewangelickim na stronach 17 i 1664 zostały wymienione tylko niektóre nazwiska. Jest jednak jeszcze wielu bezimiennych, którzy przyczynili się do tego, że luteranie i reformowani polskiej mowy w Polsce, w Czechach i w innych Krajach (np. polscy emigranci lub wyjeżdzający do pracy w Anglii, Irlandii, w Niemczech (par.w Dusseldorf i Essen) mają tak bogaty, piękny śpiewnik i modlitewnik, a także książkę do codziennej medytacji.

Wdzięczność za to dzieło należy się wielu ludziom. Nie wszystkich jesteśmy w stanie uwiecznić dla potomnych. Należy jednak wymienić: ks. radcę Jana Cieślara, ówczesnego zastępcę Biskupa SKEAW w Republice Czeskiej, obecnie radcę Rady Synodalnej i mojego zastępcę w pracach nad śpiewnikiem, głównego przedstawiciela Zaolzia, doskonałego znawcę hymnologii oraz liturgiki luterańskiej jak również w ogóle chrześcijańskiej.

Bez pomocy nieocenionego wówczas sekretarza MKS, a dziś przewodniczącego Synodalnej Komisji d/s Liturgii i Muzyki Kościelnej ks. Adama Maliny wiele naszych prac nie przebiegałoby tak sprawnie. Także jego wkład w zdobywanie informacji o pieśniach był bardzo ważny. Bez ks. dyrektora Grzegorza Giemzy, obecnie wiceprzewodniczącego Synodalnej Komisji d/s Liturgii i Muzyki Kościelnej nie mielibyśmy tak nowatorskiego zapisu liturgii. Chcąc dostosować ją do wymagań Kościołów i wprowadzić wszystkie komentarze potrzebne użytkownikom śpiewnika opracował nasz własny, polski system i zapis.
Właściwy wygląd Śpiewnika Ewangelickiego zawdzięczamy współpracy ks. Karola Macury, proboszcza drogomyskiego z ks. redaktorem Jerzym Below. Piękna okładka przedstawiająca w nierównomiernym krzyżu 4 Kościoły różnych wielkości tworzących jednak całość, oraz ilustracje w treści śpiewnika to właśnie dzieło ks. Karola Macury.

W ostatecznej wersji śpiewnika widać też wyraźnie wkład redakcyjny i korektorski pracowników Wydawnictwa „Augustana”. Cieszy nas to, że wszystkie ich ustalenia tak dobrze udało się przenieść na papier w żmudnej pracy przy komputerach tak w wydawnictwie jak i w firmie „DORKAS”. Druk i oprawę nowego Śpiewnika Ewangelickiego wykonała rzymsko-katolicka Diecezjalna Drukarnia Św. Krzyża w Opolu, ponieważ drukarnia „Augustana” nie posiadała maszyn do druku na tak cienkim papierze. I tu należy zauważyć, że luterańskie drukarnie w Finlandii drukowały modlitewniki dla polskich dzieci rzymsko-katolickich do I Komunii Św. na jeszcze cieńszym papierze. Jest to, więc wspaniała współpraca ekumeniczna, której niech Pan Kosciola obficie pobłogosławi.

Niedziela Cantate, dnia 28 kwietnia 2002 r. stała się wielkim historycznym wydarzeniem dla Kościołów Ewangelickich w Polsce i w Czechach. W drugim bowiem roku XXI wieku, po 137 latach luteranie w Czechach posługujący się językiem polskim, po 71 latach ewangelicy reformowani w Polsce, a także po 37 latach luteranie w Polsce i luteranie – Polacy rozsiani po szerokim świecie, otrzymali nowy Śpiewnik Ewangelicki (SE) z nutami jednogłosowymi do wszystkich pieśni i liturgii zarówno luterańskiej jak i reformowanej, nazywany także przez wiernych, zwłaszcza na Śląsku Cieszyńskim - Kancjonałem.

Za ten śpiewnik, jak również za wklad ekumenizmu w życie Śląska, przewodniczący Miedzykościelnej Komisji Śpiewnikowej, a zarazem przewodniczący Śląskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej, otrzymał prestiżowe wyróżnienie Związku Górnośląskiego w Katowicach w roku 2005 – „Nagrodę im. Wojciecha Korfantego“. Po przyjęciu tej nagrody w obecności m.in. Biskupa Diecezji Katowickiej NPW ks. biskupa Tadeusza Szurmana i wiceprzewodniczącego Śląskiego Oddziału PRE ks. infułata Eugeniusza Stelmacha powiedzil: „Przyjmuję te nagrodę z wielką pokorą. W niej bowiem wraz ze mną uhonorowani zostali wszyscy, ktorzy współtworzyli nowy Śpiewnik Ewangelicki, i ktorzy wraz ze mną od wielu lat współpracują w ruchu ekumenicznym na Śląsku.“