Kościół wobec sytuacji w Iraku

- Widziałem tysiące ludzi skupionych wokół kościołów i parków w mieście Irbil. Widziałem rodziny, które nie mały w ogóle nic, nawet namiotów, śpiące pod gołym niebem. Ci ludzie są zrozpaczeni - opowiadał po wizycie w Kurdystanie francuski biskup Dominique Lebrun. Jego zdaniem „możemy śmiało powiedzieć, że mamy do czynienia z eksterminacją mniejszości”.

Ofiarom tej katastrofy humanitarnej spieszą z pomocą, oprócz kilku agend ONZ, m.in. Caritas i Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Według Papieskiej Rady „Cor Unum”, działania humanitarne organizacji katolickich są skoncentrowane zwłaszcza na trzech obszarach: pomocy doraźnej i przekazywaniu zestawów żywnościowych i sanitarnych, edukacji dzieci oraz wsparciu psychologicznym.

Zostać czy emigrować?

W obliczu przemocy chrześcijanie od wielu lat emigrują z Iraku. Niektóre państwa, zwłaszcza Unii Europejskiej, są gotowe przyjmować uciekających z ojczyzny wyznawców Chrystusa i upraszczają dla nich procedury wizowe. Niedawno przewodniczący Włoskiej Konferencji Biskupiej kard. Angelo Bagnasco zadeklarował, że mogą ich gościć tamtejsze diecezje.

Jednak iraccy biskupi krytykują politykę wizowych przywilejów dla chrześcijan, która sprzyja ich exodusowi z Iraku, choć wprowadzana bywa ze szlachetnych pobudek pomocy prześladowanym. Chaldejski patriarchat nazywa ją wprost „zorganizowaną emigracją”.

Patriarcha Louis Raphaël I Sako przypomina, że chrześcijaństwo jest mocno zakorzenione historycznie nad Tygrysem i Eufratem, stanowiąc istotną część irackiej tożsamości. Dlatego nie wolno dać się zastraszyć tym, którzy chcą się pozbyć chrześcijan z Iraku. - Jesteśmy tutaj z woli Boga i pozostaniemy tu z pomocą Jego łaski, by budować mosty i współpracować z naszymi braćmi muzułmanami dla rozwoju naszej ojczyzny - przekonuje hierarcha.

Aby przeciwstawić się emigracji, patriarchat podejmuje konkretne inicjatywy. Np. przebudowano opuszczony gmach seminarium duchownego w Bagdadzie na kompleks mieszkaniowy, obejmujący także ogrody i teren zabaw dla dzieci. W ten sposób powstało 49 mieszkań dla młodych rodzin chaldejskich katolików, aby nie musiały emigrować z ojczyzny.

Również Stolica Apostolska zachęca chrześcijan Iraku do pozostania na jego terytorium, pod warunkiem, że nie zagraża to ich bezpieczeństwu. Nie może ich jednak zmusić do pozostania na miejscu, zwłaszcza jeśli zagrożone jest ich życie - wyjaśnił nuncjusz apostolski w Libanie, abp Gabriele Caccia.

Przemoc i prześladowanie

O tym, że przemoc uderzająca w chrześcijan w Iraku stanowi zagrożenie dla całego kraju jest przekonany także ajatollah Ali al-Husajni al-Sistani, duchowy i polityczny przywódca irackich szyitów. Jego zdaniem trzeba zachować obecność autochtonicznych wspólnot chrześcijańskich w Iraku. Podobnego zdania jest prezydent irackiego Kurdystanu Masud Barzani, który podkreśla, że chrześcijanie powinni pozostać w Iraku, gdyż są integralną częścią tamtejszej tradycji i kultury.