Benedykt XVI na Anioł Pański: Jubileusz wzywa, byśmy byli misjonarzami

Dzisiejszą modlitwę papież poprowadził od ołtarza w bazylice. Po jej odmówieniu razem z goszczącym w Rzymie patriarchą ekumenicznym Konstantynopola Bartłomiejem I udzielili wiernym błogosławieństwa i udali się na chwilę modlitwy przed grobem św. Piotra.

Drodzy bracia i siostry,

w tym roku uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła przypada w niedzielę, tak iż cały Kościół, a nie tylko Kościół Rzymu, obchodzi ją w podniosły sposób. Zbieżność ta jest okazją do większego uwypuklenia nadzwyczajnemu wydarzeniu, jakim jest Rok Pawła, który otworzyłem oficjalnie wczoraj wieczorem przy grobie Apostoła Narodów i który potrwa do 29 czerwca 2009 roku. Historycy podają bowiem datę narodzin Szawła, który stał się potem Pawłem, pomiędzy 7 i 10 rokiem po Chrystusie. Dlatego po upływie około dwóch tysięcy lat chciałem ogłosić ten specjalny jubileusz, którego naturalnym centrum będzie Rzym, w szczególności Bazylika św. Pawła za Murami oraz miejsce jego męczeństwa, Tre Fontane. Obejmie on jednak cały Kościół, poczynając od Tarsu, rodzinnego miasta Pawła i od innych miejsc pawłowych, które są celem pielgrzymek w dzisiejszej Turcji, jak również w Ziemi Świętej i na Malcie, gdzie Apostoł wylądował po zatonięciu [jego statku] i rzucił owocne ziarno Ewangelii. W istocie horyzont Roku Pawła nie może nie być uniwersalny, ponieważ święty Paweł był w pełnym tego słowa znaczeniu apostołem tych, którzy w odróżnieniu od Żydów byli „dalecy” i którzy „dzięki krwi Chrystusa” stali się „bliscy” (por. Ef 2, 13). Dlatego i dziś, w świecie, który stał się „mały”, na którym jednak bardzo wielu jeszcze nie spotkało Pana Jezusa, jubileusz św. Pawła wzywa wszystkich chrześcijan, aby byli misjonarzami Ewangelii.

Temu wymiarowi misyjnemu towarzyszyć musi zawsze owa jedność, którą reprezentuje św. Piotr, „skała”, na której Jezus Chrystus wzniósł swój Kościół. Jak podkreśla liturgia, charyzmaty obu wielkich Apostołów są komplementarne dla budowy jednego Ludu Bożego i chrześcijanie nie mogą dawać Chrystusowi skutecznego świadectwa, jeżeli nie są zjednoczeni. Temat jedności uwypukla dziś tradycyjny obrzęd Paliuszy, które podczas Mszy świętej nałożyłem Arcybiskupom Metropolitom, mianowanym w ciągu ostatniego roku. Jest ich czterdziestu jeden, a dwaj pozostali otrzymają je w swoich stolicach. Do nich takie kieruję moje serdeczne pozdrowienie. Oprócz tego w dzisiejszą uroczystość motywem szczególnej radości dla Biskupa Rzymu jest goszczenie Patriarchy Ekumenicznego Konstantynopola w drogiej osobie Jego Świątobliwości Bartłomieja I, wobec którego ponawiam moje braterskie pozdrowienie, obejmując nim całą delegację Kościoła Prawosławnego, której przewodniczy.

Rok Pawłowy, ewangelizacja, komunia w Kościele oraz pełna jedność wszystkich chrześcijan: módlmy się teraz w tych wielkich intencjach, zawierzając je niebieskiemu wstawiennictwu Najświętszej Maryi, Matki Kościoła i Królowej Apostołów.


Po modlitwie Anioł Pański papież zwracał się do wiernych w języku francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim i słoweńskim.

Do Polaków papież powiedział w ich ojczystym języku:

Serdecznie pozdrawiam Polaków, szczególnie tych, którzy towarzyszą nowemu arcybiskupowi Gdańska. Rozpoczęliśmy rok św. Pawła. Bóg wybrał go, aby z zapałem i mądrością zaniósł przesłanie Ewangelii do pogan. Potwierdził je męczeństwem. Jesteśmy spadkobiercami tego wielkiego dzieła. Studium jego myśli niech ubogaca naszą wiarę, a jego wstawiennictwo niech nas wspiera w naśladowaniu Chrystusa. Niech Bóg wam błogosławi.