Ave Crux spes unica Bądź pozdrowiony Krzyżu jedyna nadziejo

W poniedziałek, dnia 25 września 1995 r. dokładnie w 35 rocznicę ordynacji ks. biskupa Jana Szarka i ks. Jana Grossa (2 X 1960), został poświęcony przez ks. biskupa Jana Szarka kościół ewangelicko-augsburski p.w. św. ap. Piotra i Pawła w Tychach przy ul. Biskupa Burschego 20 (Osiedle „B”).

Nad skromnym ołtarzem tego kościoła budowanego w latach 1987-1996 wznosi się duży rzeźbiony w drzewie lipowym krucyfiks (krucyfiks = krzyż z figurą Pana Jezusa), który wszystkim przychodzącym do kościoła z miejsca rzuca się w oczy ze względu na swoją głęboką wymową i swoje piękno.

Fundatorami samego ołtarza są zarówno parafianie tyscy, jak tez i szwedzcy konfirmanci wraz z ich proboszczem (1986-2008) ks. Thomasem Söderberg z miejscowości Svärdsjö, którzy odwiedzili w maju 1996 roku parafię w Mikołowie i Tychach, a w czasie polsko-szwedzkiego nabożeństwa w Święto Wniebowstąpienia Pańskiego w Tychach złożyli ofiarę na ołtarz (Ks. Thomas Söderberg w roku 2006 kandydat na Arcybiskupa – Prymasa Szwecji, wybrany w dni 7 lutego 2008 r. biskupem diecezjalnym Diecezji Västerås, skąd pochodzi luterańska linia sukcesji apostolskiej, został konsekrowany na biskupa w katedrze w Uppsali przez Arcybiskupa Andersa Wejryda, Prymasa Szwecji, w dniu 4 maja 2008 r.).

Projektantem ołtarza (Stołu Pańskiego) jest katolicka Siostra architekt Maristtella z Apostolstwa Liturgicznego w Częstochowie, a wykonawcą artysta rzeźbiarz Czesław Dźwigaj, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Ołtarz wraz z chrzcielnicą, amboną i organami, został poświęcony przez ks. biskupa Jana Szarka przy współudziale księży biskupów diecezjalnych: Rudolfa Pastuchy i Pawła Anweiler w Uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, dnia 29 czerwca 1996 r. Warto zapoznać się z historią tego znaku chrześcijaństwa w kościele w Tychach. Nowy kościół ze starym krucyfiksem - to coś niebywałego!

Jest w nim zawarta głęboka wymowa, która chce nam przypomnieć, że: Kościół się zmienia, ale krzyż pozostaje zawsze ten sam, gdyż „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki” (Hbr 13,8). Mimo dwudziestu wieków słowa apostoła św. Pawła, które zawarte są w 1 Kor 1,23 i 2,2 nic nie utraciły na swej aktualności: „My zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego. (...) Albowiem uznałem za właściwe nic innego nie umieć między wami, jak tylko Jezusa Chrystusa i to krzyżowanego.”

One są bliskie wszystkim chrześcijanom (np. hasło posługi pasterskiej ks. arcybiskupa metropolity dr. Damiana Zimonia: „Predicamus Christum crucifixum” , „We preach Christ crucified” – „Głosimy Chrystusa Ukrzyżowanego” z 1 Kor,23), zwłaszcza nam luteranom, którzy zgodnie z Pismem Świętym i nauką starożytnych Ojców Kościoła stawiamy w centrum naszego nauczania „theologia crucis”, „Theology of the Cross”, „teologię krzyża”.