Medytacja brata Aloisa, niedziela 31 grudnia

Jutro wszyscy wyruszymy w drogę powrotną do domu. Chcielibyśmy zapamiętać, że każdy z nas jest zdolny do życia w przyjaźni z Chrystusem. Nie bez powodu Chrystus mówi nam w Ewangelii: „Już nie nazywam was sługami, ale przyjaciółmi.”

Chrystus przyszedł nie tylko po to, aby nas nauczać, ale po to, aby uzdolnić nas do komunii z Bogiem. Mówi do każdego: jesteś blisko Boga, teraz i na zawsze. Nawet jeśli nasza wiara jest bardzo mała, nawet jeśli odnosimy wrażenie, że nurtuje nas wiele wątpliwości, Bóg nigdy nie przestaje pragnąć naszej przyjaźni.

Jest tutaj ikona, która oddaje tę prawdę, ikona przyjaźni. Pochodzi z Egiptu, z VI wieku. Przedstawia Chrystusa, który kładzie rękę na ramieniu przyjaciela, aby iść z nim, towarzyszyć mu.

Wszyscy możemy rozpoznać siebie w tym przyjacielu Chrystusa. Ta ikona przypomina o istocie Ewangelii: chociaż Zmartwychwstały Chrystus jest niewidzialny dla naszych oczu, możemy Mu siebie zawierzyć. On towarzyszy każdemu człowiekowi. Kiedy patrzymy na tę ikonę, już się jakoś modlimy, a ta modlitwa jednoczy nas z Bogiem.

Tę przyjaźń przeżywamy również między sobą. Chrystus jednoczy nas w komunii, w komunii Kościoła. Poszerzajmy zatem tę przyjaźń, przekraczajmy podziały, które nadal istnieją! Zróbmy wszystko, co w naszej mocy, aby było bardziej oczywiste, że Kościół jest miejscem przyjaźni do wszystkich!

Kiedy uświadomimy sobie, że Bóg chce żyć w przyjaźni z każdym z nas, odkrywamy nową odwagę do budowania przyjaźni z tymi, których nam powierzono, a szczególnie z tymi najbardziej bezbronnymi. Czas poświęcony tym, którzy są najbardziej pokrzywdzeni, jest niezmiernie cenna w naszych społeczeństwach, w których nacisk na efektywność prowadzi czasem do izolacji i osamotnienia.

Przygotowaliśmy kilka kopii ikony przyjaźni, po jednej dla każdego europejskiego kraju, z którego gościmy tutaj pielgrzymów. W nadchodzącym roku ta ikona będzie wam pomagać podejmować małe pielgrzymki zaufania w miejscach, gdzie spotykają się młodzi ludzie, w różnych miastach, w parafiach, w szpitalu czy w sierocińcu i w innych miejscach, gdzie cierpią ludzie. W ten prosty sposób możecie głosić dobrą nowinę Ewangelii.

Dzisiaj to szczególnie wy, młodzi, jesteście wezwani, aby przekazywać radość Ewangelii innym ludziom. Pamiętajcie więc: Chrystus pragnie waszej przyjaźni; wylewa na was swego Ducha, Ducha Świętego; On kroczy przed wami i towarzyszy wam wszędzie, dokądkolwiek idziecie.