Potrzebna jest modlitwa Bracia, a nie rywale

KS. IRENEUSZ OKARMUS: Ksiądz Profesor od wielu lat obserwuje frekwencje na nabożeństwach ekumenicznych, podczas Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Czy na tej podstawie można wyciągnąć wniosek, że krakowianie interesują się sprawami ekumenicznymi?

KS. PROF. ŁUKASZ KAMYKOWSKI: – Przy okazji Tygodnia Ekumenicznego owszem, natomiast prowadzone od kilkunastu lat comiesięczne nabożeństwa mają bardzo niewielką frekwencję. Poza tym okresem, w którym Kościół katolicki i inne Kościoły chrześcijańskie chcą zwrócić uwagę swoich wiernych na problem ekumenizmu, zainteresowanie tematem dość znacznie przygasa. Trochę się temu nie dziwię, ponieważ społeczności innych wyznań są w Krakowie nieliczne i mało znane. Bardziej owocnie układa się współpraca z niektórymi parafiami, gdzie na przykład chrześcijanie innych wyznań pracują w szkołach. Tak jest pomiędzy baptystami a krakowską parafią św. Jadwigi Królowej.

Ks. Profesor wspomniał o comiesięcznych spotkaniach ekumenicznych. Gdzie one się odbywają?
– Odbywają się według ogłaszanego co roku programu, w drugi poniedziałek każdego miesiąca, naprzemian w kościołach katolickich i niekatolickich. Mam nadzieję, że w tym roku uda się zwrócić większą uwagę na Święto Biblii, którego inicjatorem jest Towarzystwo Biblijne, mające w zapleczu głównie Kościoły ewangelickie. Święto Biblii chcemy bardziej nagłośnić przez nową inicjatywę, jaką będzie ekumeniczne czytanie Biblii, które odbędzie się w kościele św. Wojciecha na Rynku Głównym. Ma ono zacząć się po południu w niedzielę 10 maja i trwać do godzin popołudniowych w poniedziałek, 11 maja. Termin jest związany z obchodzonym wtedy w Kościołach protestanckich Świętem Biblii. Chcemy, aby w całodobowe czytanie Pisma Świętego włączyły się rodziny katolickie i protestanckie. Wiemy, że do czytania włączy się także Krakowskie Seminarium Duchowne i Wyższy Instytut Katechetyczny.

Księże Profesorze, w jednym z dokumentów Soboru Watykańskiego II czytamy, że „osiągnięcie jedności chrześcijan przekracza ludzkie siły i zdolności, dlatego dziełu ekumenicznemu bardzo jest potrzebna modlitwa”. Czy tej modlitwy w naszych kościołach parafialnych, poza Tygodniem Ekumenicznym, nie jest za mało?
– Z całą pewnością tak. Zwłaszcza mając na uwadze to, że w zjednoczonej Europie przepływ ludzi jest coraz większy, a z nim kontakt Polaków z krajami o przewadze wyznań innych niż katolickie. Uważam, że chrześcijanie wobec kultury masowej powinni w zasadniczych sprawach coraz bardziej mówić jednym głosem, i czuć się braćmi a nie rywalami.