Wciąż słyszą strzały

Większość uchodźców stanowią kobiety i dzieci. W Ugandzie obozów dla uchodźców jest kilka. Największe to Bidi Bidi, skupiające blisko 300 tys. osób, i Rhino Camp, gdzie schroniło się prawie 250 tys. ludzi. Obóz Palabek znajduje się w dystrykcie Lamwo na północy Ugandy. Zaczął się rozwijać w kwietniu 2017 r., gdy nasiliły się mordy na ludności cywilnej we Wschodniej Ekwatorii – jednym z dziesięciu stanów Sudanu Płd. Obecnie blisko tysiąc osób tygodniowo przekracza ugandyjską granicę, uciekając przed wojną domową. – Byłem tu, gdy to się zaczęło. Rejestrowałem tych ludzi. Wcześniej nic tu nie było, nawet drogi, tylko busz. A teraz popatrz, jak się rozbudowało – wskazuje David Kidaga, ugandyjski pracownik socjalny w Palabek. – Ziemię przekazała lokalna wspólnota – dodaje. Opowiada, że w Palabek uchodźcy mają zapewnioną darmową edukację, otrzymują fasolę, a nawet kawałki wołowiny i olej. – Ludzie tu życzliwi, a ziemia żyzna. Uchodźcy mogą zostać, jak długo tego potrzebują. A kto chce, może odejść.