Wspólna Deklaracja Patriarchy Ekumenicznego Bartłomieja I i Papieża Benedykta XVI

Wszystko to wymaga odnowionego i zdecydowanego głoszenia Ewangelii, przystosowanego do kultur naszych czasów. Nasze tradycje stanowią dla nas dziedzictwo, którym musimy się nieustannie dzielić, proponować je i aktualizować. Dlatego też powinniśmy umacniać współpracę i nasze wspólne świadectwo wobec wszystkich narodów.

4. Oceniliśmy pozytywnie drogę, którą doprowadziła do utworzenia Unii Europejskiej. Niech twórcom tej wielkiej inicjatywy nie zabraknie świadomości wszystkich aspektów dotyczących osoby ludzkiej i jej niezbywalnych praw, przede wszystkim wolności religijnej - świadka i gwaranta poszanowania każdej innej wolności. W każdej inicjatywie na rzecz zjednoczenia, mniejszości winny być chronione wraz ze swymi tradycjami kulturowymi i swoją specyfiką religijną.

W Europie, pozostając otwartymi na inne religie i ich wkład do kultury, powinniśmy zjednoczyć nasze wysiłki dla zachowania korzeni, tradycji i wartości chrześcijańskich oraz zapewnienia poszanowania historii, aby w ten sposób wnieść swój wkład do kultury przyszłej Europy, do jakości stosunków między ludźmi na wszystkich szczeblach.

W tym kontekście jakże nie przywołać najstarszych świadków i wspaniałego dziedzictwa chrześcijańskiego tej ziemi, będącej miejscem naszego spotkania, począwszy od tych, o których mówią nam Dzieje Apostolskie, wspominając postać św. Pawła, Apostoła Narodów. Na tej ziemi połączyły się przesłanie Ewangelii i starożytna tradycja kulturowa. To połączenie, które wniosło tak wielki wkład do wspólnego nam dziedzictwa chrześcijańskiego, pozostaje aktualne i przyniesie jeszcze owoce w przyszłości, dla ewangelizacji i naszej jedności.

5. Spojrzenie swe kierujemy na te miejsca w dzisiejszym świecie, w których żyją chrześcijanie i na trudności, którym muszą oni stawiać czoła, zwłaszcza na ubóstwo, wojny i terroryzm, ale także na różne formy wyzysku ubogich, emigrantów, kobiet i dzieci. Jesteśmy wezwani do wspólnego podjęcia działań na rzecz poszanowania praw człowieka, każdej istoty ludzkiej, stworzonej na obraz i podobieństwo Boże, na rzecz rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturalnego.

Nasze tradycje teologiczne i etyczne mogą stać się mocną podstawą wspólnego przepowiadania i działania. Chcemy przede wszystkim potwierdzić, że zabijanie niewinnych istot w imię Boga jest bluźnierstwem wobec Niego i wobec godności ludzkiej. Wszyscy musimy zaangażować się w odnowioną służbę człowiekowi i w obronę życia ludzkiego, każdego życia ludzkiego.

Leży nam głęboko na sercu pokój na Bliskim Wschodzie, gdzie nasz Pan żył, cierpiał, umarł i zmartwychwstał i gdzie żyje od wieków wielu braci chrześcijan. Gorąco pragniemy, aby przywrócono pokój na tej ziemi, aby umocniło się serdeczne współżycie różnych grup ludności, Kościołów i różnych religii, które się tam znajdują.

W tym celu zachęcamy do ustanowienia bliższych stosunków między chrześcijanami oraz do prawdziwego i lojalnego dialogu międzyreligijnego, aby walczyć z wszelkimi formami przemocy i dyskryminacji.

6. Obecnie, w obliczu wielkich zagrożeń dotyczących środowiska naturalnego, chcemy wyrazić naszą troskę o niekorzystne dla ludzkości i dla całego stworzenia skutki, jakie mogą wynikać z postępu gospodarczego i technicznego, który nie uznaje ograniczeń. Jako przywódcy religijni uważamy za jeden ze swych obowiązków zachęcanie i popieranie wszelkich wysiłków podejmowanych w celu ochrony stworzenia Bożego i pozostawienia przyszłym pokoleniom ziemi, na której będą one mogły żyć.

7. W końcu kierujemy swoje myśli do was, wierni naszych Kościołów obecni na całym świecie: biskupi, kapłani, diakoni, zakonnicy i zakonnice, świeccy mężczyźni i kobiety zaangażowani w służbie kościelnej i wszyscy ochrzczeni.

Pozdrawiamy w Chrystusie innych chrześcijan, zapewniając ich o naszej modlitwie i naszej gotowości do dialogu i współpracy. Wszystkich was pozdrawiamy słowami Apostoła Pogan: "Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!" (2 Kor 1,2).