Kościół Polskokatolicki w RP

  Godło Kościoła Różnice między Kościołem polskokatolickim a katolickim w kwestiach doktrynalnych są niewielkie. Kościół polskokatolicki odrzuca naukę o odpustach, kult relikwii, naukę o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny i jej cielesnym wniebowzięciu. Odrzuca nieomylność papieża w sprawach wiary i moralności. Nie uznaje też jego władzy. Poza tym celebruje sakrament pokuty poprzez spowiedź sakramentalną ogólną. Do spowiedzi indywidualnej zachęca, ale nie uznaje jej za niezbędną. Kwestię celibatu pozostawia do decyzji samych kapłanów. Poza tym zarówno doktryna jak i liturgia tego Kościoła niewiele różni się od rzymskokatolickiej.

Ustrój Kościoła jest synodalno - episkopalny. Najwyższą władzą zwierzchnią i prawodawczą jest Synod, w skład którego wchodzą duchowni i świecy; naczelnym organem wykonawczym jest Rada Synodalna. Władzę kontrolującą sprawuje Komisja Rewizyjna, powołana przez Synod Ogólnopolski; władzę dyscyplinarną sprawuje Sąd Biskupi, zaś w drugiej instancji Rada Synodalna. Świeccy delegaci na Synod oraz świeccy członkowie Rady Synodalnej mają równe prawa z duchownymi.

  Bp Wiktor Wysoczański (w środku) odprawia mszę we współcelebrze biskupów: Jerzego Szotmillera (z lewej) i Wiesława Skołuckiego (Warszawa, 1999) Kościół polskokatolicki należy do tzw. Unii Utrechckiej, czyli do grupy Kościołów starokatolickich. Przedstawiciele Kościoła działają w Polskiej Radzie Ekumenicznej.
Kościół kieruje się własnym prawem, które uchwala Synod Ogólnopolski, a które nosi nazwę: Prawo wewnętrzne Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Obecne prawo zostało uchwalone 27 czerwca 1995 roku. Sprawy szczegółowe, nie objęte przepisami "prawa wewnętrznego", normuje Rada Synodalna. Siedzibą władz Kościoła jest Warszawa. Zwierzchnikiem Kościoła i przewodniczącym Rady Synodalnej jest bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański.
Kościół administracyjnie dzieli się na trzy diecezje: warszawską, krakowsko-częstochowską i wrocławską. Łącznie posiada 81 parafii.