Wielkie Rozczarowanie na początek

  Ellen G. White Zasady

Adwentyści Dnia Siódmego, poza wiarą w rychły drugi adwent głoszą poszanowanie ważności oraz integralności biblijnego Dekalogu, łącznie z przykazaniem nakazującym świętowanie siódmego dnia tygodnia, czyli chrześcijańskiej soboty. W ich doktrynie naczelne miejsce zajmuje trynitaryzm (wiara w Trójcę Świętą), głoszą pogląd o zbawieniu przez wiarę dzięki łasce, o śmiertelności duszy ludzkiej i zmartwychwstaniu w dniu ostatecznym.

Adwentyzm przywiązuje dużą wagę do nauki o odkupieniu, w tym także sanktuariologii, czyli nauki o świątyni niebieskiej, oraz pełnieniu w niej przez Chrystusa, jako arcykapłana, orędowniczej służby.
Adwentyści nie praktykują kultu świętych, figur i obrazów. Maryja jako Matka Chrystusa, uznawana jest za godny naśladowania wzór wiary i życia. Sprawują trzy sakramenty: chrzest (dorosłych
przez zanurzenie), Wieczerzę Pańską (pod dwiema postaciami) i umywanie nóg (jako obrządek pokory i służby).

Praktykują obrzędy: ordynacji duchowej, ślubu małżeńskiego i chrześcijańskiego pogrzebu. Spowiedź ma charakter indywidualnej modlitwy pokutnej skierowanej do Boga. Kościół jest wspólnotą o charakterze instytucjonalno-charyzmatycznym. Dniem kultu religijnego jest sobota.
Wyznawców obowiązuje zachowywanie przykazań Bożych, rozwijanie cnót chrześcijańskich, udział w życiu i działalności Kościoła.

Troska o zdrowie, abstynencja alkoholowa, nikotynowa i narkotyczna, etos pracy oraz dostojeństwo małżeństwa i rodziny zostały podniesione do rangi zasady doktrynalnej. Nabożeństwo adwentystyczne obejmuje pieśni, modlitwy, sprawowanie sakramentów, naukę słowa Bożego i kazanie. Duchownych nie obowiązuje celibat ani strój liturgiczny. Adwentyzm wyznaje zasadę rozdziału Kościoła i państwa, poszanowanie władz świeckich oraz różne formy współpracy. Opowiada się za ideą wolności religijnej i przekonań. Adwentyści są pacyfistami i odmawiają noszenia broni.

Struktura i działalność

Centralne władze Adwentystów Dnia Siódmego mieszczą się w Waszyngtonie. Podlegają im wydziały (np. północnoeuropejski, środkowoeuropejski), wydziałom unie zborów (jednostki krajowe), te zaś dzielą się na zjednoczenia zborów (odpowiednik diecezji), którym podlegają poszczególne zbory. Każdy wierny wspiera działalność Kościoła darami, najczęściej w formie dziesięciny, czyli dziesiątej części swoich dochodów. Adwentyści Dnia Siódmego prowadzą na całym świecie liczne domy pomocy społecznej, aktywnie zwalczają wszelkie nałogi.