„Nawet głuchym przywraca słuch i niemym mowę” (Mk 7,37)
III. WYZNANIE WIARY
D – Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego... (Skład Apostolski).
IV. LITURGIA POKUTNA
D – Bóg jest bardziej gotów na przebaczenie nam grzechów niż my do ich wyznania. Stańmy więc przed Bogiem, by przyznać się do ciężaru naszych grzechów. Czyż Jezus nie obiecał odpoczynku tym, którzy są obciążeni? Możemy również okazać Mu nasze cierpienie z powodu grzechu Kościołów, wciąż zbyt podzielonych, by z mocą przyjść na pomoc słabym, maluczkim i tym bez głosu, którzy są tak drodzy Sercu Jego Syna, Jezusa:
Bo byłem głodny i nie daliście Mi jeść, byłem spragniony i nie daliście Mi pić, byłem tułaczem i nie przyjęliście Mnie, byłem nagi i nie ubraliście Mnie, byłem chory i w więzieniu i nie odwiedziliście Mnie (Mt 25,42-43).
W - Panie, nie widzieliśmy Cię w cierpieniu naszych braci i sióstr.
D – Łaskawy Boże, w swoim Synu zaoferowałeś nam bezwarunkowe przebaczenie za grzechy, które szczerze wyznajemy. Udziel nam swego przebaczenia za te grzechy, do których się przyznajemy i za te, z którymi nie mamy odwagi się zmierzyć:
Gdy, przez nasze działanie, powstrzymaliśmy Twoją wolę;
Gdy, przez obojętność wobec drugich, odebraliśmy im nadzieję;
Gdy, przez obojętność na posłuszeństwo Twoim prawom i przez słabość, nie odpowiedzieliśmy osobiście i wspólnotowo w taki sposób, w jaki byś sobie życzył.
Przyjdź do nas w swej łasce, aby naprawić nasze złamane życie i by przyśpieszyć godzinę pełnej jedności wśród nas, w imię miłości Jezusa Chrystusa. Amen.
D – Gdyby jednak ktoś zgrzeszył, mamy Orędownika przed Ojcem – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego (1 J 2,1b) oraz z powodu Jego imienia zostały wam odpuszczone grzechy (1 J 2,12).
D – Otworzyliśmy nasze serca na przebaczenie naszych grzechów, które prowadzi do pokoju, dlatego przekażmy sobie teraz znak pokoju. Pokój Chrystusa niech będzie z wami.
W – I z duchem twoim