Bezużyteczne życie?

"Pytacie, jakie jest moje życie? To życie mnicha misjonarza, oparte na trzech zasadach: naśladować ukryte życie Jezusa w Nazarecie, adorować Najświętszy Sakrament, przebywać pośród ludów najbardziej opuszczonych" Karol de Foucauld

Karol de Foucauld (1858 - 1916) – oto „karczownik”, którego przesłanie nic nie straciło na swej sile i aktualności. Musimy uwolnić go od pobożnych karykatur, które przedstawiały nam młodego i bogatego libertyna powalonego przez łaskę i uczynionego pustelnikiem na Saharze, którym nigdy nie był.

Ten film Net For God  pozwala nam odkryć go jako „małego brata wszystkich ludzi”, który po omacku otwiera drogę do wielkich przestrzeni, gdzie każdy może spróbowac pójść jeszcze dalej, w obszary najdziwniejsze i najbardziej obce, wliczając w to wnętrze samego siebie, w podążaniu za Jezusem.

W obecnych czasach spotkania kultur i religii, przesłanie i życie Karola de Foucauld, - naszkicowane tutaj przez Jean-François Six, uznanego specjalistę, francuskiego kapłana, odpowiedzialnego za „l’Union Charles de Foucauld” -, obrazują w poruszający sposób to zdanie, które lubił powtarzać św. Jan od Krzyża: „Tam, gdzie brakuje miłości, siejcie miłość, a zbierzecie miłość”. To dlatego Foucauld pragnął być pierwszy w podążaniu ku tym, którzy są ostatni...

„Duchowość Karola de Foucauld, pisze ojciec Jean François Six, ofiaruje szczególny rodzaj czułości w tym trzecim tysiącleciu, kiedy wichry wydarzeń popychają pojedynczych ludzi oraz całe grupy  ku zbrojeniu się, ku stawaniu się niezdobytymi; oferuje czułość wobec tych, którzy są zranieni.” Od początku przesłanie to dawało życie i nadal je daje setkom mężczyzn i kobiet na całym świecie, świeckim, kapłanom, zakonnikom i zakonnicom.

  Karol de Foucauld w młodości Najważniejsze etapy w życiu Karola de Foucauld:

Charles de Foucauld urodził się 15 września 1858r. w Strasburgu, na wschodzie Francji, w rodzinie szlacheckiej. Kiedy miał 6 lat, zmarli jego rodzice. Mając lat 16 zaciągnął się do armii, wstępując do szkoły wojskowej w Saint Cyr we Francji. Ponieważ bardziej pociągały go zabawy, niż dyscyplina wojskowa, armia odprawiła go za niewłaściwe sprawowanie. Ma 23 lata. Jego wiara w Boga zniknęła.

Zauroczony Afryką, wyjeżdża, aby odkryć Maroko. Spotkanie z islamem, z ludźmi, których widzi na modlitwie, klęczących na środku ulicy albo na środku pustyni, jest dla niego wstrząsające. Ich wiara pozwala mu uchwycić przez chwilę coś większego, szlachetniejszego, niż zajęcia światowe, i rodzi się w nim poszukiwanie prawdy.

Wraca do Paryża i pewnego ranka w październiku 1886 r., w kościele św. Augustyna, gdzie poszedł spotkać się z ojcem Huvelin aby dowiedzieć się czegoś więcej o wierze katolickiej, Bóg go zaskakuje. W odpowiedzi na jego prośbę o lekcję religii, ojciec Huvelin spowiada go i odsyła, aby przyjął Komunię. A tam... już wierzy, że jest jeden Bóg i że nie może uczynić nic innego, jak tylko żyć jedynie dla Niego.

Czując powołanie do naśladowania ukrytego życia pokornego i ubogiego robotnika z Nazaretu, w styczniu 1890 wstępuje do zakonu trapistów Matki Bożej Śnieżnej we Francji, a później do klasztoru w Akbes w Syrii. Jego poszukiwanie jeszcze radykalniejszego ubóstwa prowadzi go do opuszczenia trapistów i zostania, w 1897 r., pustelnikiem w Ziemi Świętej, u bram klasztoru klarysek. To tam pisze on swoje medytacje, które są centrum jego duchowości, zawierające również jego modlitwę zawierzenia się Bogu.

  Karol de Foucauld "mały brat Jezusa", razem z Tuaregiem w Algierii; zdjęcie z 1904 r. Wyświęcony na kapłana w 1901 r., wyrusza do Algierii, na pustynię Sahary, najpierw do Beni Abbes, a następnie do Tamanrasset, próbując po prostu stać się przyjacielem i bratem nomadów. Ucząc się języka Tuaregów, poznając ich kulturę, rozwija nowy styl apostołowania, nie próbuje nawracać, ale kochać, a Ewangelię chce wykrzyczeć przykładem całego swojego życia.

1 grudnia 1916 r. umiera w Hoggarze, zabity w czasie pierwszej wojny światowej za to, że chciał aż do końca pozostać blisko swoich przyjaciół.