Wspólna deklaracja Papieża Jana Pawła II i Patriarchy Teoktysta

Zgromadzeni w duchu braterstwa i miłości, których źródłem jest Chrystus zmartwychwstały, «Droga, Prawda i Życie» (por. J 14, 6) dla całej ludzkości, całym sercem zwracamy się ku naszym braciom i siostrom w Republice Federalnej Jugosławii, udręczonym licznymi doświadczeniami i cierpieniami.
Jako ojcowie i słudzy naszych wspólnot, w jedności z wszystkimi, których misją jest głoszenie dzisiejszemu światu Tego, który «powołał nas do życia w pokoju» (por. 1 Kor 7, 15), zjednoczeni zwłaszcza z pasterzami naszych Kościołów na terenie Bałkanów, pragniemy:

— wyrazić współczucie i solidarność duchową z wszystkimi, którzy wypędzeni ze swoich domów i z własnej ziemi, oderwani do najbliższych, przeżywają bolesne doświadczenie wygnania, a także z ofiarami śmiercionośnych bombardowań i z wszystkimi społecznościami, którym nie pozwala się żyć bezpiecznie i w pokoju;

— zwrócić się w imię Boże do wszystkich, którzy w taki czy inny sposób są odpowiedzialni za obecną tragedię, aby mieli odwagę podjąć na nowo dialog i stworzyć warunki sprzyjające dojrzewaniu sprawiedliwego i trwałego pokoju, który pozwoli uchodźcom powrócić do swoich domów, położy kres cierpieniom wszystkich mieszkańców Republiki Federalnej Jugosławii — Serbów, Albańczyków i osób innych narodowości — oraz stworzy podwaliny dla nowych przyjaznych stosunków między wszystkimi narodami federacji;

— zachęcić społeczność międzynarodową i jej instytucje, aby wykorzystując wszystkie środki prawne, starały się dopomóc stronom konfliktu w rozwiązaniu sporów zgodnie z obowiązującymi konwencjami, zwłaszcza tymi które dotyczą poszanowania fundamentalnych praw człowieka oraz współpracy między suwerennymi państwami;

— wyrazić poparcie dla wszystkich organizacji humanitarnych, zwłaszcza tych o inspiracji chrześcijańskiej, które nie szczędzą wysiłków, niosąc ulgę w cierpieniach obecnej chwili, oraz zdecydowanie zażądać, aby nie stawiano żadnych przeszkód ich działalności, przez którą starają się one pomagać wszystkim cierpiącym, bez względu na ich narodowość, język czy religię;
— na koniec, wezwać chrześcijan wszystkich wyznań, aby podjęli konkretne działania oraz zjednoczyli się w jednomyślnej i nieustannej modlitwie o pokój i porozumienie między narodami, powierzając te intencje Najświętszej Pannie, aby wstawiała się u swego Syna, «On bowiem jest naszym pokojem» (Ef 2, 14).

W imię Boga, Ojca wszystkich ludzi, stanowczo prosimy strony konfliktu, aby odłożyły wreszcie broń, i z całego serca zachęcamy je do proroczych gestów, aby na umiłowanej ziemi Bałkanów mógł się ukształtować nowy styl życia, oparty na szacunku dla wszystkich, na braterstwie i współistnieniu. Będzie to dla całego świata potężny znak, ukazujący, że terytorium Republiki Federalnej Jugosławii może się stać wraz z całą Europą miejscem pokoju, wolności i zgody dla wszystkich mieszkańców.