Odszedł gigant ekumenizmu

- Poznaliśmy się czterdzieści lat temu tu, w Cieszynie. Od tego czasu nasze drogi często prowadziły w tym samym kierunku: aby rozwijało się dzieło, które rozpoczął Jezus Chrystus w czasie modlitwy arcykapłańskiej w Wieczerniku: aby budować jedność i aby ta jedność kiedyś nastała. O tym, kiedy to nastąpi, wie sam Bóg. Dla mnie ks. Gross był przewodnikiem do tej rzeczywistości, którą w kontaktach ekumenicznych mamy teraz. W ekumenii widział nie tylko jedność samych chrześcijan, ale przede wszystkim istotę, sens, tę główną misję Kościoła - wspomina ks. prof. Józef Budniak, referent do spraw ekumenizmu w diecezji bielsko-żywieckiej.

 

- Był wspaniałym duszpasterzem i wychowawcą młodych. Wielu jego uczniów odkrywało powołanie, by studiować teologię i zostać duchownymi. Nie sposób nie wspomnieć o nim jako o wybitnym ekumeniście. Ks. Gross był także członkiem Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, a później piastował urząd prezesa Synodu i miał bardzo duży wpływ na dzisiejszy obraz Kościoła - wskazywał w mowie pożegnalnej bp Jerzy Samiec, zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP.

 

Kazanie podczas nabożeństwa żałobnego wygłosił bp Jan Szarek, który przypomniał też życiową drogę zmarłego. Nad trumną modlitwę odmówili: bp Jerzy Samiec, bp Paweł Anweiler i bp Rudolf Pastucha.

 

Były premier Buzek wspominał ks. Grossa, którego poznał jako rówieśnika jeszcze w dzieciństwie, w Chorzowie, podczas lekcji religii, a potem spotykał jako kapłana.

 

- Był dumny, że dane mu było przez pełne ćwierćwiecze służyć w parafii w Mikołowie i obserwować swoich wychowanków przez długie lata, być razem z nimi. Wtedy mówił mi, że to jego szczególne błogosławieństwo, że to sobie wymarzył: żeby - jak tylko można - nie zmieniać parafii. Ten wielki nauczyciel młodych był na tym miejscu aż do przejścia emeryturę. Nasze spotkania z nim były zawsze powrotem do źródeł. Od wojennych losów i Stargardu Gdańskiego, przez Wadowice po Chorzów. To tam nauczył się ludzi, kontaktów z nimi, otwarcia. Myślę, że tam także poznał przekonania tych, którzy może nie niosą ze sobą wykształcenia, ani specjalnego przygotowania, ale mają głęboką wiarę. Może dlatego potem takie ważne były tez dla niego społecznikowskie działania i uznanie, które zdobył sobie w latach 80. - bo był on także jako duszpasterz tropicielem ludzkiej niedoli... - mówił Jerzy Buzek nad trumną ks. Grossa.

 

Jako gigantyczny określono dorobek ks. radcy Jana Grossa w dążeniu do jedności chrześcijan. Wskazywał na to zaangażowanie bp Roman Pindel, ordynariusz bielsko-żywiecki, który w liście kondolencyjnym podkreślał, iż z głębokim wzruszeniem i smutkiem przyjął wiadomość o śmierci ks. radcy Jana Grossa - "autentycznego apostoła dzieła pojednania chrześcijan i ojca ekumenizmu na polskiej ziemi, cenionego w kraju i za granicą wspaniałego ekumenisty".

 

 

Listy kondolencyjne przesłali także: abp Wiktor Skworc, abp senior Damian Zimoń oraz proboszcz katolickiej parafii św. Wojciecha w Mikołowie.