Nie przemocy seksualnej, tak dla życia

Rok 2014 uznano za najgorszy dla 230 milionów dzieci na terenach objętych konfliktami zbrojnymi. Te alarmujące dane przypomina tweet watykańskiego Sekretariatu Stanu. Wiążą się też one z problemem, który podjął na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku stały watykański obserwator. Abp Bernardito Auza złożył tam oświadczenie w związku z ustanowieniem Międzynarodowego Dnia Eliminacji Przemocy Seksualnej w Konfliktach. Ma się go obchodzić 19 czerwca dla upamiętnienia przyjęcia w tym dniu przed siedmiu laty, w 2008 r., rezolucji 1820 Rady Bezpieczeństwa ONZ o kobietach, pokoju i bezpieczeństwie. W dokumencie tym wyraźnie napiętnowano gwałty seksualne popełniane podczas konfliktów zbrojnych jako zbrodnię wojenną i zbrodnię przeciw ludzkości związaną z aktami ludobójstwa.

Delegacja Stolicy Apostolskiej „wyraża zadowolenie z przyjęcia projektu Międzynarodowego Dnia Eliminacji Przemocy Seksualnej w Konfliktach – oświadczył watykański przedstawiciel przy ONZ 19 czerwca, w siódmą rocznicę pamiętnej rezolucji Rady Bezpieczeństwa. – Moja delegacja potępia jak najsurowiej wszelkie formy przemocy wobec osób cywilnych. Przypomina, że Papież Franciszek wielokrotnie wzywał do położenia kresu jej stosowaniu, zwłaszcza wobec dzieci, kobiet i dziewcząt, w trakcie i po zakończeniu konfliktu zbrojnego, jak też w sytuacjach z nim związanych. Stanowią one poważne pogwałcenie podstawowych praw i swobód człowieka”. Abp Auza stwierdził, że w czasie negocjacji nad projektem ustanowienia Międzynarodowego Dnia Eliminacji Przemocy Seksualnej w Konfliktach watykańska delegacja współpracowała z innymi nad ustaleniem tekstu, który byłby dla niej w pełni do przyjęcia. Tym niemniej niektóre wyrażenia pozostały tam niejasne i zawiera on odniesienia do pewnych wcześniejszych rezolucji ONZ, do których Stolica Apostolska ma poważne zastrzeżenia moralne.

Dodajmy, że Watykan niejednokrotnie już zmuszony był zgłaszać zastrzeżenia do oenzetowskich dokumentów dotyczących zdrowia i kwestii seksualnych. Usiłuje się w nich bowiem m.in. przemycać pod wyrażeniem „dostęp do opieki zdrowotnej” również aborcję, którą właśnie w przypadku ofiar przemocy seksualnej pewne środowiska wyraźnie proponowały.