List (Dekalaracja wspólna) "Ringraziamo dio anche" Ojca Świętego Jana Pawła II i Patriarchy Ekumenicznego Konstantynopola Bartłomieja I

4. W tej perspektywie zachęcamy naszych wiernych, katolików i prawosławnych, aby umacniali ducha braterstwa, wypływającego z jednego chrztu i z udziału w życiu sakramentalnym. W ciągu dziejów i w bardziej niedawnej przeszłości nie brakło wzajemnych krzywd i aktów przemocy; gdy przygotowujemy się dzisiaj, aby prosić Boga o Jego wielkie miłosierdzie, wzywamy wszystkich, by przebaczyli jedni drugim i okazali stanowczą wolę ustanowienia nowej więzi braterstwa i czynnej współpracy.

Taki duch powinien skłaniać katolików i prawosławnych, zwłaszcza tam, gdzie żyją blisko siebie, do intensywniejszej współpracy kulturowej, duchowej, duszpasterskiej, wychowawczej i społecznej; winni przy tym wystrzegać się wszelkiej pokusy nadgorliwego zabiegania o sprawy własnej wspólnoty kosztem drugiej. Niech zawsze przeważa dobro Kościoła Chrystusowego! Wzajemne wsparcie i wymiana darów z pewnością zwiększą skuteczność samej pracy duszpasterskiej i wiarygodność świadectwa o Ewangelii, którą pragniemy głosić.

5. Uważamy, że bardziej aktywna i zgodna współpraca ułatwi też działalność Kościoła na rzecz pokoju i sprawiedliwości w regionach, gdzie toczą się konflikty na tle politycznym czy etnicznym. Wiara chrześcijańska kryje w sobie nieoczekiwane możliwości usuwania napięć i wrogości między ludźmi.

6. Papież Rzymski i Patriarcha Ekumeniczny podczas swego spotkania modlili się o jedność chrześcijan. Swoją modlitwą objęli wszystkich, którzy jako ochrzczeni są włączeni w Ciało Chrystusa; prosili też dla różnych wspólnot o coraz głębszą wierność Jego Ewangelii.

7. Obydwaj noszą w sercu troskę o całą ludzkość, niezależnie od wszelkich różnic rasy, koloru skóry, języka, ideologii i religii.

Dlatego zachęcają do dialogu - nie tylko z Kościołami chrześcijańskimi, ale także z innymi religiami, przede wszystkim z religiami monoteistycznymi.

Wszystko to jest bez wątpienia przesłanką i wkładem w umocnienie pokoju na świecie, o który nasze Kościoły modlą się nieustannie. W tym duchu oświadczamy stanowczo, że popieramy zgodę i współpracę między narodami, zwłaszcza w tym, co bardziej bezpośrednio nas dotyczy; modlimy się też o pełne i niezwłoczne urzeczywistnienie jedności europejskiej, wyrażając nadzieję, że jej granice zostaną rozszerzone ku Wschodowi.

Jednocześnie kierujemy apel do wszystkich, aby z jak największym zaangażowaniem zajęli się niezwykle naglącą kwestią ekologiczną i zażegnali w ten sposób wielkie niebezpieczeństwo, jakie grozi dziś światu na skutek niewłaściwego użytkowania bogactw, które są darem Boga.

Niech Bóg uleczy ludzkość z nękających ją dzisiaj plag i niech wysłucha modlitw, które zanosimy wraz z naszymi wiernymi o pokój w Kościołach i na całym świecie.