Jedyne takie nawrócenie w historii

- Św. Paweł to Apostoł Narodów, który zaniósł Ewangelię w różne zakątki świata. Było to możliwe po tym, jak spotkał Jezusa pod Damaszkiem, którego wcześniej prześladował. Konsekwencją przyjęcia wiary przez Pawła było wyruszenie w świat, by i on poznał Zbawiciela. Żadne inne nawrócenie w historii nie przyniosło takich skutków. My także jesteśmy chrześcijanami dzięki nawróceniu św. Pawła - mówi ks. Mirosław Matuszny, proboszcz parafii Nawrócenia św. Pawła w Lublinie.

Tradycyjnie dzień, gdy kościół świętuje nawrócenie św. Pawła 25 stycznia, jest zakończeniem Tygodnia Modlitwa o Jedność Chrześcijan. W Lublinie nabożeństwa ekumeniczne odbywały się w różnych wspólnotach chrześcijańskich, by na koniec spotkać się w kościele katolickim.

Po nabożeństwie ekumenicznym rozpoczęła się Msza św. odpustowa, której przewodniczył ks. prof. Sławomir Nowosad, zaś homilię wygłosił ks. Tadeusz Michałek, sercanin, od niedawna proboszcz w Pliszczynie.

- Światłość z nieba dotknęła szczególnie Szawła. Ta światłość oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Ta światłość w ciemności świeci, a ciemność jej nie ogarnęła. Światłość jest znakiem obecności Boga wśród nas. Zanim ona jednak rozpromieni ciemności serca Szawła, kroczy on drogami zagubienia, choć był człowiekiem bardzo zdolnym i znakomicie wykształconym, a także bardzo wierzącym. Te wszystkie zalety doprowadziły go do prześladowań uczniów Chrystusa. Było tak dotąd, dopóki pod Damaszkiem, powalony na ziemię, otrzymał wielki dar - spotkał się ze Światłością, która go wybrała i uczyniła Apostołem Narodów - mówił ks. Tadeusz.

Chrystus rozświetla serce Szawła tak, że dostrzega on w Jezusie Mesjasza zapowiadanego od dawna i oczekiwanego. Z gorliwego prześladowcy stał się gorliwym uczniem Jezusa.

- Na jego listach budujemy też naszą chrześcijańską wiarę. To Paweł powiedział, że ku wolności wyswobodził nas Chrystus i wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. Wiele słów zapisanych przez św. Pawła jest dla nas dziś drogowskazami pokazującymi jak żyć - przekonywał ks. Tadeusz.

Zaznaczał też, że my dziś także potrzebujemy Światła. Żyjemy w świecie wielkich wynalazków, wspaniałej kultury, nowoczesności, a nasze serca są ciemnością i nie widzą tego co najistotniejsze.