Sybin: Bilans zgromadzenia

Przez ostatni tydzień Sybin był nie tylko europejską stolicą kultury, ale także stolicą ekumenizmu. Uczestnicy spotkania, które zakończyło swoistą pielgrzymkę, którą chrześcijanie różnych denominacji rozpoczęli w 1989 r. w Bazylei, teraz myślą o zorganizowaniu ekumenicznych spotkaniach międzykontynentalnych.

Blisko 3 tys. osób spotkało się w Sybinie czyniąc w dniach od 4 do 9 września z tegorocznej, europejskiej stolicy kultury, również stolicą ekumenizmu. W Sybinie dobiegła końca swoista pielgrzymka, którą chrześcijanie - reprezentujący różne denominacje rozpoczęli w 1989 roku w Bazylei. W 1997 roku „zatrzymali się” na II Europejskim Zgromadzeniu Ekumenicznym w Grazu w Austrii. Natomiast Zgromadzenie w Sybinie poprzedziły spotkania w Rzymie (24-27 stycznia 2006) oraz w Wittenberdze (15-18 lutego 2007).

Od strony merytorycznej Zgromadzenie zajęło się bardziej problemami natury społecznej i ekologicznej, odsuwając niejako debatę teologiczną na dalszy plan. Przykładem jest jedna z rezolucji, która w kontekście dokonujących się zmian klimatycznych zaleca obchodzenie w dniach od 1 września do 4 października okresu Ochrony Stworzenia. Na uwagę zasługuje proces powstawania tej idei. Na początku proponowano świętowanie wyłącznie jednego dnia, poświęconego wyłącznie ochronie środowiska naturalnego. Nie oznacza to, że na III Europejskim Zgromadzeniu Ekumenicznym zabrakło teologii. Prawdziwą ucztą teologiczną było wystąpienie kard. Waltera Kaspera.

W dokumencie końcowym, którego podstawą jest Charta Oecumenica, uczestnicy zobowiązują się do dawania we współczesnym, zsekularyzowanym świecie świadectwa na rzecz Światła, którym jest Chrystus. Kilkustronicowy dokument podzielono na trzy części, które odpowiadają elementom programu III Europejskiego Zgromadzenia Ekumenicznego, a mianowicie: Światło Chrystusa dla Kościoła, Światło Chrystusa dla Europy i Światło Chrystusa dla świata.

Oficjalna delegacja Kościoła rzymskokatolickiego z Polski liczyła ok. 50 osób. Polaków w Sybinie było jednak znacznie więcej. Szkoda tylko, że w oficjalnym programie zgromadzenia zabrakło wyraźnych, polskich akcentów. Na III Europejskim Zgromadzeniu Ekumenicznym nieobecni byli też ci, którzy przez lata tworzyli i w dalszym ciągu kształtują ekumenizm w Polsce, a zwłaszcza uczestnicy Zgromadzeń w Bazylei i Grazu. W Sybinie pojawiła się natomiast nowa – w dosłownym i przenośnym tego słowa znaczeniu – generacja ekumeniczna. Pod względem organizacyjnym zgromadzenie było przygotowane bardzo dobrze.

Tysiące osób wyjeżdżało z Sybina z poczuciem zadowolenia i satysfakcji. Zastanawiając się nad przyszłością zgromadzeń ekumenicznych, wskazuje się na możliwość kontynuowania spotkań w kontekście międzykontynentalnym.