Święta w Kościele luterańskim - Post i Wielkanoc

W okresie pasyjnym Centrum Misji i Ewangelizacji, oraz Diakonia Polska w ramach akcji „7 tygodni bez...” rozdaje skarbonkę pasyjną, do której składane są zaoszczędzone pieniądze przeznaczone na cele charytatywne.

Wielkanoc w Kościele Ewangelickim jest tak samo wielkim świętem, jak Wielki Piątek, Boże Narodzenie, czy Zesłanie Ducha Świętego. W poranek wielkanocny w godzinach pomiędzy 5.oo a 6.oo odprawiane jest uroczyste nabożeństwa rezurekcyjne, lub Jutrznia wielkanocna (na Śląsku Cieszyńskim o godz. 5.oo). Nabożeństwo nosi charakter wielkanocnej radości, zarówno w liturgii, w pieśniach ludu i chóru, ksiądz ubrany jest znowu w białą albę, a liturgiczne nakrycia i kwiaty są koloru białego. Podobnie jak w Boże Narodzenie, o godzinie 9.00 lub 10.00 odprawiane jest nabożeństwo główne, zazwyczaj ze Spowiedzią i Sakramentem Ołtarza rozpoczynające się od tradycyjnego introitu: „Wspomożenie nasze…” [Intr.1]. Przy śniadaniu wielkanocnym obowiązkowo jest malowane jajko wielkanocne – symbol życia, bo jak małe kurczątko wychodzi ze skorupy do samodzielnego życia, tak PAN wstał z martwych z grobu kamiennego.

W Poniedziałek Wielkanocny luteranie wraz z całym Kościołem wspominają przepiękną, barwną, ale także tchnącą głębią i nadzieją, historię dwóch uczniów idących do Emaus, którym ukazał się Zmartwychwstały, pocieszał ich proroctwami Starego Testamentu, a na końcu drogi, gdy go zaprosili do swego domu błogosławił chleb i podawał im do spożycia. Wtedy otworzyły się ich oczy i poznali, że Jezus żyje! My także, gdy Go zaprosimy do swego serca i swego domu, gdy częściej będziemy uczestnikami Jego Stołu, wtedy i nam otworzą się oczy, zobaczymy więcej niż dotąd widzieliśmy. Zobaczymy w naszym życiu Zmartwychwstałego Pana. Dlatego zaśpiewajmy tę pieśń pełną wiary i nadziei: „Szli do Emaus dwaj uczniowie” [ŚE 196] .