Wspólna deklaracja Papieża Jana Pawła II i prawosławnego arcybiskupa Aten Chrystodoulosa

Podczas pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Grecji miał miejsce ważny akt ekumeniczny. Na ateńskim Areopagu, w miejscu, w którym przemawiał do Greków święty Paweł Apostoł, odczytana została "Wspólna deklaracja Papieża Jana Pawła II i prawosławnego arcybiskupa Aten". Jej znaczenie dla zbliżenia obu Kościołów i przywrócenia jedności chrześcijan okaże się dopiero w przyszłości.

My, Papież Jan Paweł II, Biskup Rzymu, i Christodoulos, Arcybiskup Aten i Całej Grecji, stojąc przed bema (podium) Areopagu, z którego św. Paweł, Wielki Apostoł Narodów "z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej" (Rz 1,1) głosił Ateńczykom Jedynego Prawdziwego Boga, Ojca, Syna i Ducha Świętego, i nawoływał ich do wiary i pokuty, razem oświadczamy:

1. Dziękujemy Panu za nasze spotkanie i porozumienie między nami, tutaj, w sławnym mieście Ateny, Stolicy Prymasowskiej Apostolskiego Kościoła Prawosławnego Grecji.

2. Powtarzamy jednym głosem i jednym sercem słowa Apostoła Narodów: "Upominam was, bracia, w imię Pana Naszego Jezusa Chrystusa, by nie było między wami rozłamów: byście byli jednego ducha i jednej myśli" (1 Kor 1,10). Modlimy się, aby cały świat chrześcijański posłuchał tego wezwania, tak żeby nastał pokój dla tych, "którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa" (1 Kor 1,2). Potępiamy wszelkie uciekanie się do przemocy, prozelityzmu i fanatyzmu w imię religii. Wierzymy z całą mocą, że stosunki między chrześcijanami we wszystkich swych przejawach winny odznaczać się uczciwością, roztropnością i znajomością rzeczy.

3. Zauważamy, że rozwojowi społeczeństwa i nauki nie towarzyszy dziś pogłębienie badań nad sensem i wartością życia, które w każdej chwili swego istnienia jest darem Boga, ani uznanie jedynej w swoim rodzaju godności człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Stwórcy. Ponadto rozwój gospodarczy i naukowo-techniczny nie służy w równej mierze całej ludzkości, ale jest dany jedynie małej jej części. Poprawa warunków życia nie pociągnęła za sobą otwarcia serc ludzkich dla tych, którzy cierpią głód i nędzę. Jesteśmy wezwani do współdziałania, żeby zapanowała sprawiedliwość, nadeszła pociecha potrzebujących i żeby zwracano baczną uwagę na tych, którzy cierpią, pamiętając słowa św. Pawła: "Królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, lecz to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym" (Rz 14,17).

4. Z bólem spostrzegamy, że wojny, rzezie, tortury i męczeństwo stanowią codzienną rzeczywistość dla milionów naszych braci, toteż zobowiązujemy się działać, aby wszędzie zapanował pokój, aby szanowano życie i godność człowieka, i aby okazywano solidarność wszystkim, którzy znajdują się w potrzebie. Z radością dołączamy nasz głos do licznych głosów, które w świecie wyrażają nadzieję związaną z Igrzyskami Olimpijskimi w Grecji, zaplanowanymi na rok 2004, na odżycie starożytnej greckiej tradycji Rozejmu Olimpijskiego, która każe przerwać wszelką wojnę i skończyć z terroryzmem i przemocą.

5. Uważnie i z zaniepokojeniem śledzimy tak zwaną globalizację. Pragniemy, aby dała dobre owoce. Pragniemy jednak podkreślić, że przyniesie ona zgubne następstwa, jeśli nie nastanie coś, co można by określić "globalizacją braterstwa" w Chrystusie w pełnej szczerości i skuteczności.

6. Cieszymy się z sukcesu i postępu Unii Europejskiej. Intencją jej pionierów była jedność kontynentu europejskiego w jednym obywatelskim organizmie bez utraty przez narody ich samoświadomości, tradycji i tożsamości. Jednakże wyłaniająca się tendencja do przekształcenia niektórych krajów europejskich w państwa zsekularyzowane, bez jakiegokolwiek odwołania się do religii, to regres i zaprzeczenie ich duchowego dziedzictwa. Jesteśmy wezwani do wzmożenia własnych wysiłków, aby mogło nastąpić zjednoczenie Europy. Uczynimy wszystko, co w naszej mocy, aby chrześcijańskie korzenie Europy i jej chrześcijańska dusza zachowały się nienaruszone. Poprzez to wspólne oświadczenie My, Papież Jan Paweł II, Biskup Rzymu, i Christodoulos, Arcybiskup Aten i Całej Grecji, wznosimy głos: "drogę naszą niech utoruje sam Bóg, Ojciec nasz i Pan nasz, Jezus! A Pan niech pomnoży liczbę waszą i niech spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich, jaką i my mamy dla was; aby serca wasze utwierdzone zostały jako nienaganne w świętości wobec Boga, Ojca naszego na przyjście Pana naszego Jezusa wraz ze wszystkimi jego świętymi" (por. 1 Tes 3, 11-13).
Amen

Z Areopagu w Atenach 4 maja 2001 roku