Indie: Spotkanie Taizé w Kalkucie

Choć większość uczestników stanowili Hindusi z różnych stanów Indii, do Kalkuty przyjechały także grupy z Pakistanu, Bangladeszu, Singapuru i Filipin. Byli także młodzi Europejczycy m.in. z Litwy, Hiszpanii, Luksemburga, Włoch i Polski.

Na młodych w Kalkucie czekało 12 punktów przyjęcia obejmujących po kilka parafii i wspólnot kościelnych, część gości otrzymała nocleg w rodzinach, inni w pobliskich szkołach. Główne spotkania i modlitwy odbywały się na boisku szkoły pw. Don Bosco, gdzie z tyczek bambusowych i kolorowych plandek stworzono prowizoryczną świątynię "shamiana". Prócz śpiewów z Taizé, przygotowanych w językach hindi i bengalskim, chór z Bangladeszu i różnych stron Indii śpiewał bhajany - tradycyjne powtarzane pieśni często używane przez chrześcijan południowej Azji.

Dla wielu młodych udział w spotkaniu był nie tylko pierwszym kontaktem z Taizé, ale także pierwszym wyjazdem poza granice swojego kraju. Siostra z Nepalu przyjechała razem z grupą 35 młodych osób. Tylko dwójka z nich kiedykolwiek wcześniej opuściła swoją rodzinną wioskę.

Brat Alois, następca założyciela wspólnoty, brata Rogera, mówił o radości ze spotkania i wspólnej modlitwy w mieście, gdzie chrześcijanie wprawdzie stanowią mniejszość, jednak zawsze byli jasnym i czytelnym znakiem życia Ewangelią. Brat przeor podkreślał także głęboki związek, jaki łączył brata Rogera i Matkę Teresę z Kalkuty. Siostry Misjonarki Miłości wraz z następczynią Matki Teresy, s. Nirmalą, każdego dnia przychodziły na wieczorne modlitwy młodych.

Popołudniami rozpoczynały się warsztaty w grupach. Wśród tematów znalazł się m.in. dialog między religiami, kwestie pokoju oraz osoba Rabindranatha Tagorego (Thakura) - wielkiego poety bengalskiego XX wieku, laureata Nagrody Nobla (w 1913 r.).

Bardzo ważną częścią spotkania w Kalkucie były wizyty w "miejscach nadziei". Młodzi odwiedzili m.in. Ankur Kala - spółdzielnię pracy dla ubogich kobiet hinduskich samotnie wychowujących dzieci, założoną przez chrześcijankę i schronisko dla dzieci ulicy prowadzone przez siostry z Loreto.

W niedzielę uczestnicy spotkali się w grupach narodowych. Wielu Europejczyków było pod wrażeniem azjatyckiej "Pielgrzymki zaufania". Przyjechali do Kalkuty ponad tydzień przed rozpoczęciem spotkania, by spędzić ten czas w okolicznych wioskach i razem z rodzinami, u których mieszkali, uczestniczyć w życiu lokalnego Kościoła.

Dzień przed zakończeniem spotkania, w trakcie modlitwy wieczornej brat Alois mówił o znanej w Taizé a pochodzącej z Egiptu ikonie przyjaźni oraz o tym, w jaki sposób ukazuje ona przyjaźń Boga z każdym z nas. Kopię obrazu otrzymali młodzi z każdego stanu Indii i przedstawiciele każdego kraju reprezentowanego na spotkaniu, jako pomoc w kontynuowaniu "Pielgrzymki zaufania" po powrocie do domu.