Pozdrowienie Kardynała Józefa Bozanića, Arcybiskupa Zagrzebia

Z całego serca pozdrawiam brata Aloisa i Wspólnotę z Taizé i dziękuję, że wybraliście Zagrzeb na miejsce spotkania, tego europejskiego znaku komunii, wiary i nadziei w Chrystusie. Bo – jak mówił brat Roger – „W głębi ludzkiej istoty jest pragnienie Obecności, ciche pragnienie komunii”.

Drodzy młodzi ludzie, miasto Zagrzeb, Kościół w Zagrzebiu cieszą się, że tu jesteście. Nasze parafie wspaniałomyślnie was przyjmujmą , nasze rodziny otwierają drzwi swoich domów i serc. Wasza obecność jest darem dla nas. Mam nadzieję, że w tych dniach, podczas tej pielgrzymki zaufania, dokona się duchowa wymiana darów poprzez modlitwę i wspólną refleksję.

Jutro przypada 25. rocznica śmierci Kardynała Franjo Sepera, arcybiskupa Zagrzebia, a później Prefekta Kongregacji Nauki Wiary w Rzymie. Był bliskim przyjacielem brata Rogera i Wspólnoty z Taizé. W 1987 roku brat Roger przybył do Zagrzebia, by pomodlić się w Katedrze przy jego grobie. Wspominam tę modlitwę wypowiedzianą wtedy przez niego i proszę, aby ci drodzy świadkowie Chrystusa pobłogosławili nas wszystkich zebranych tutaj w Zagrzebiu.

Drodzy młodzi ludzie, zaczynając od Zagrzebia, miasta z bogatą tradycją, uszlachetnianą przez pokolenia dzięki Ewangelii, chcielibyśmy w tych dniach stawać się świadkami i misjonarzami zaufania na ziemi; świadkami miłości, żeby wszyscy, których spotkacie mogli rozpoznać w was wezwanie do pokoju, pojednania i komunii między ludźmi, kulturami i religiami; chcielibyśmy stawać się razem twórcami nadziei, żeby dzięki niej i poprzez solidarność w tym, co dobre, przemieniać Europę i świat.

Drodzy młodzi ludzie, nie bójmy się zaufać Bogu, bo On zawsze pierwszy wychodzi do nas ze swym zaufaniem. Niech modlitwa, w której tutaj razem uczestniczymy w parafiach Zagrzebia i jego okolic, a przede wszystkim każda modlitwa w naszych sercach pomoże nam usłyszeć, co Bóg chce nam powiedzieć podczas tych dni, tobie i mnie. Bóg posyła nas do siebie, aby nas pobłogosławić radością spotkania. Niech ta komunia, do której wzywa nas Duch Święty, nieustannie świadczy o zaufaniu poprzez pielgrzymkę całego naszego życia na ziemi.