Prawo wewnętrzne Kościoła Ewangelicko-Reformowanego W Rzeczypospolitej Polskiej

WSTĘP

Wszechmocny Bóg, Ojciec, Stwórca nieba i ziemi, który panuje nad wszystkim, co istnieje, posłał swego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa, jako Zbawcę grzesznego stworzenia. On to mocą Ducha Świętego wybiera spośród całej ludzkości swój Kościół i rządzi nim jako jedyny Pan i Głowa.

Kościół Ewangelicki, według Słowa Bożego Reformowany, jest cząstką Kościoła Powszechnego, powołanego przez Jezusa Chrystusa. Pragnie on dochować wierności Słowu Bożemu, dlatego poddał się reformie, której proces nieustannie trwa w Kościele Bożym, ujawniając się we właściwym czasie przez działalność reformatorów, wśród których do najwybitniejszych zaliczamy Jana Husa, Marcina Lutra, Ulryka Zwingliego, Jana Kalwina i Jana Łaskiego.

Wspólnota wierzących, tworząca Kościół Ewangelicko-Reformowany w Polsce, wyznaje, że Pismo Święte, to jest księgi kanoniczne Starego i Nowego Testamentu, są jedyną podstawą wiary i normą życia. Wraz z całym Kościołem Powszechnym przyjmuje apostolskie, niceano-konstantynopolitanskie i atanazjańskie wyznanie wiary. Uznaje, że wykład zasad wiary został systematycznie przedstawiony w Drugiej Konfesji Helweckiej (1566), w Katechizmie Heidelberskim (1563) i w Konfesji Sandomierskiej (1570). Za wzór formy nabożeństwa i innych posług religijnych uznaje Agendę Gdańską (1637).

Rozdział 1 - POSTANOWIENIA OGÓLNE

Art. 1

Wszyscy, którzy zostali ochrzczeni, uznają sformułowane we wstępie zasady i wyrazili wole przynależności, tworzą Kościół Ewangelicko-Reformowany w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 2

Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP, zwany też Jednotą Ewangelicko - Reformowaną, dziedziczy tradycje Jednot staropolskich i Jednoty Braci Czeskich.

Art. 3

Ustrój Kościoła opiera sie na zasadach synodalno - prezbiterialnych: o wszystkich sprawach Kościoła, tak pod względem religijnym jak i administracyjnym, decyduje Synod, organem wykonawczym Synodu jest konsystorz, czyli zgromadzenie starszych (prezbiterów), o wszystkich sprawach Parafii decyduje Ogólne Zgromadzenie Członków Zboru, organem wykonawczym Ogólnego Zgromadzenia jest kolegium kościelne, czyli starsi zboru (prezbiterzy).

Art. 4

W Kościele przestrzega się następujących zasad ustrojowych: powoływanie do wykonywania wszelkich funkcji odbywa się przez wybór, osoby wybrane, przy wykonywaniu swych funkcji, działając dla dobra Kościoła, kierują się własnym sumieniem i nie są zależne od instrukcji swych wyborców, Członkom Kościoła przysługuje prawo odwoływania sie od uchwal organów stopnia niższego do organów stopnia wyższego.

Art. 5

Przy podejmowaniu uchwał przestrzega się następujących zasad: uchwały zapadają zwykłą większością głosów, o ile prawo niniejsze nie stanowi inaczej, przewodniczący bierze udział w głosowaniu jawnym tylko w razie równości głosów, wybory odbywają się w głosowaniu tajnym, głosowanie tajne powtarza się w razie równości głosów.

Art. 6

Każdy członek Kościoła obowiązany jest moralnie do:
życia i postępowania w myśl zasad Kościoła,
wychowywania swych dzieci w wyznaniu ewangelicko - reformowanym,
uczestniczenia w nabożeństwach,
świadczeń materialnych na rzecz swojej parafii.

Art. 7

Kościół Ewangelicko-Reformowany w Polsce utrzymuje braterskie więzi z rodziną reformowaną na całym świecie, głównie za pośrednictwem Światowego Aliansu Kościołów Reformowanych.

Art. 8

Postanowienia Ugody Sandomierskiej (1570), ustalają braterstwo i współpracę między ewangelikami wyznania reformowanego i luterańskiego, co zostało potwierdzone przez Synody obydwu Kościołów (1970).

Braterstwo i współpraca między ewangelikami wyznania reformowanego i metodystycznego zostały przyjęte i ogłoszone przez Synod Ewangelicko-Reformowany i przez Konferencję Doroczną Ewangelicko-Metodystyczną (1990).