Irak: chrześcijanie na celowniku

„Z każdą chwilą jest gorzej” – mówi chaldejski arcybiskup Amel Shamon Nona. Podkreśla, że wcześniej wiele kościołów udało się uchronić przed grabieżą dzięki strzegącym ich muzułmanom, teraz jednak i oni uciekają przed dżihadystami. Trwa nieustanny exodus wyznawców islamu z tego miasta. Szukają oni schronienia na Równinie Niniwy kontrolowanej przez Kurdów. Prowadzi się też negocjacje w sprawie uwolnienia dwóch zakonnic, uprowadzonych wraz z trojgiem osieroconych dzieci, którymi się opiekowały.

Z kolei chaldejski patriarcha Louis Sako wskazuje, że sytuacja w Iraku jest coraz trudniejsza, a świat wydaje się tym zupełnie nie przejmować.

„Kraj pogrążony jest w chaosie i zmierza ku rozpadowi – powiedział Radiu Watykańskiemu abp Sako. – Kurdystan już jest autonomiczny. Prowincje sunnickie nie są kontrolowane przez rząd. Na południu jest trochę spokojniej, ponieważ prawie cały teren jest w rękach szyitów. Trudno powiedzieć, co czeka chrześcijan. Wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i muzułmanie boją się, ponieważ sytuacja jest delikatna i nie wiadomo, kiedy to wszystko wybuchnie. Istnieje wielkie zagrożenie wojną domową między sunnitami i szyitami, a to wszystko w tym celu, by osłabić strony konfliktu i ostatecznie powiedzieć, że nie ma innego wyjścia z sytuacji jak podział Iraku na trzy części. Osobiście jestem zaskoczony i zgorszony egoizmem i indywidualizmem Zachodu. Apeluję do wszystkich: do Kościołów, episkopatów, chrześcijan, zgromadzeń zakonnych, o zrobienie czegoś, o zabranie głosu i potępienie tego, co się dzieje. Dlaczego obawiają się powiedzieć prawdę!?”. Przyszłość Iraku wydaje się być przesądzona. Mówi się o niepisanym porozumieniu o nieagresji, zawartym między wojskami kurdyjskimi a sunnickimi ekstremistami. Pozwoliłoby to Kurdom na utworzenie suwerennego państwa, do czego od lat już dążą.

Tymczasem Abu Bakr al-Baghdadi, samozwańczy przywódca islamskiego kalifatu wezwał do globalnego dżihadu. Zapowiadając, że jego następnym celem będzie podbój Rzymu, wezwał wszystkich muzułmanów, by przyłączyli się do tworzenia państwa panislamskiego. Zaapelował też do wyznawców islamu, że by w czasie Ramadanu zintensyfikowali ataki na niewiernych.