Ukraina: metropolita Onufry nowym zwierzchnikiem promoskiewskiego Kościoła prawosławnego

Wyboru nowego zwierzchnika dokonał Sobór Biskupi UKP PM, który zebrał się w tym celu w świątyni pw. Błogosławionych Antoniego i Teodozjusza na terenie Ławry Kijowsko-Pieczerskiej. Wcześniej przewodniczący synodalnego Wydziału Informacyjno-Oświatowego UKP PM ks. protojerej Heorhij Kowałenko zapowiedział, że głosowanie będzie tajne i będzie się składać z dwóch etapów: najpierw z grona wszystkich elektorów zostanie wybranych 3 kandydatów, którzy otrzymają najwięcej głosów, a następnie, w drugiej turze, zwykłą większością głosów zostanie wyłoniony nowy zwierzchnik Kościoła. Ostatecznie w pracach Soboru uczestniczyło 78 biskupów, w tym 52 diecezjalnych i 22 pomocniczych oraz 4 z 9 emerytowanych – ci ostatni nie mieli prawa głosu.

W pierwszej rundzie Onufry otrzymał 36 głosów, a następni w kolejności metropolici: boryspolski i browarski Antoni - 24 oraz winnicki i mohylowskopodolski Symeon - 14. W drugiej turze wygrał już bezapelacyjnie dotychczasowy strażnik Tronu Metropolitalnego, uzyskując 48 głosów.

Metropolita Onufry obejmie swój urząd uroczyście 17 sierpnia. Jest on następcą pierwszego zwierzchnika UKP PM, metropolity Włodzimierza (Sabodana), który zmarł po długiej chorobie 5 lipca br. w wieku niespełna 79 lat.

Metropolita Onufry (w świecie: Orest Berezowski) urodził się 5 listopada 1944 we wsi Korytne w obwodzie czerniowieckim w rodzinie kapłana prawosławnego. Ma za sobą średnie wykształcenie techniczne i niepełne wyższe. W 1969 rozpoczął studia w Moskiewskim Seminarium Duchownym a w rok później wstąpił do Ławry Świętej Trójcy i św. Sergiusza w ówczesnym Zagorsku (obecnie Siergijew Posad). 18 marca 1971 odbyły się jego postrzyżyny mnisze, a 29 maja 1972 przyjął święcenia kapłańskie. W 1980 otrzymał godność ihumena, a 15 grudnia 1986 – archimandryty (wysokie godności zakonne). W międzyczasie pełnił szereg ważnych stanowisk kościelnych w Rosji.

9 grudnia 1990 otrzymał w Kijowie sakrę jako biskup czerniowiecki i bukowiński. Gdy w grudniu 1991 Ukraina ogłosiła niepodległość i niebawem odrodził się niezależny od Moskwy Ukraiński Kościół Prawosławny, bp Onufry odmówił 22 stycznia następnego rok podpisania listu-prośby do ówczesnego patriarchy moskiewskiego Aleksego II o udzieleniu nowej wspólnocie kościelnej autokefalii. W efekcie już nazajutrz został przeniesiony na rządcę eparchii (diecezji) iwanofrankowskiej na zachodzie kraju, gdyż Moskwa chciała mieć tam oddanego sobie biskupa. Ale już 7 kwietnia tegoż roku wrócił na katedrę biskupią w Czerniowcach.

Od 28 lipca 1994 ma godność arcybiskupa i jest stałym członkiem Świętego Synodu UKP PM, a 22 listopada 2000 został metropolitą. 24 lutego br. został strażnikiem Tronu Metropolitalnego, czyli tymczasowym zwierzchnikiem tego Kościoła w związku z pogarszającym się stanem zdrowia metropolity Włodzimierza.

Istniejący formalnie od maja 1992 UKP PM jest jednym z trzech Kościołów prawosławnych na Ukrainie, a zarazem największym z nich i jako jedyny jest kanoniczny. Stanowi on część Patriarchatu Moskiewskiego, choć jednocześnie korzysta z szerokiej autonomii w jego ramach na płaszczyźnie administracyjnej, finansowej i organizacyjnej.