U źródeł radości

Cztery wieki po Chrystusie święty Augustyn, chrześcijanin mieszkający w Afryce, napisał: "Kochaj i powiedz to swoim życiem".

Kiedy komunia między chrześcijanami jest życiem a nie teorią, niesie promienną nadzieję. Więcej jeszcze: może ona być niezbędną podstawą w dążeniu do pokoju światowego.

Jakże więc chrześcijanie mogą jeszcze trwać przy swoich podziałach?

Powołanie ekumeniczne przez wiele lat było bodźcem do ważnych rozmów. Są one zapowiedzią żywej komunii między chrześcijanami. (12)

Komunia jest kamieniem probierczym. Rodzi się ona najpierw w samej głębi serca każdego chrześcijanina, w ciszy i miłości. (13)

W długiej historii chrześcijan zdarzało się tak, że ich duże grupy któregoś dnia odkrywały, że są odłączone, czasami nawet nie wiedząc dlaczego. Dziś trzeba zrobić wszystko, żeby jak najwięcej chrześcijan, często nie ponoszących winy za podziały, odkryło, że żyją w komunii. (14)

Niezliczona liczba osób pragnie pojednania, które sięga do głębi duszy. Pragną oni nieskończonej radości, którą jest: jedna miłość, jedno serce, jedna i ta sama komunia. (15)

"Duchu Święty, przyjdź i złóż w naszych sercach pragnienie komunii, to Ty nas do niej prowadzisz."


Wieczorem, w dniu Święta Paschy, Jezus towarzyszył dwóm swoim uczniom, którzy szli do wioski Emaus. W tym momencie nie zdawali sobie oni sprawy, że to Jezus idzie z nimi. (16)

My także przeżywamy takie okresy, kiedy nie udaje nam się dostrzec, że Chrystus przez Ducha Świętego jest tuż obok nas.

Niestrudzenie nam towarzyszy. Rozjaśnia nasze dusze nieoczekiwanym światłem. I odkrywamy: jeśli nawet są w nas jakieś ciemności, nade wszystko w każdym z nas w tajemniczy sposób On jest obecny.

Spróbujmy zapamiętać to, czego możemy być pewni! Co to takiego? Chrystus mówi do każdego człowieka: "Kocham cię miłością, która się nie skończy. Nigdy cię nie opuszczę. Przez Ducha Świętego zawsze będę z tobą". (17)

---

Przypisy:

(1) Pogłębianie życia duchowego nie oznacza zamykania oczu na sytuację współczesnych społeczeństw, przeciwnie, zmusza do zastanowienia. Czy jesteśmy na przykład dostatecznie świadomi, że 54 kraje są dziś biedniejsze niż w roku 1990? Kofi Annan, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, pisał do nas w zeszłym roku z okazji Spotkania Europejskiego w Paryżu: "Jest w świecie tak wielu młodych ludzi pozbawionych perspektyw na przyszłość. Każdy dzień jest dla nich trudną walką z głodem, chorobami, nędzą. Gorzej, wielu żyje w regionach ogarniętych zbrojnymi konfliktami. Powinniśmy zrobić wszystko, żeby przywrócić im nadzieję".

(2) Ukochany papież Jan XXIII pisał: "Wszystkim bowiem, którzy opowiedzieli się za Chrystusem, przystoi jak najbardziej stać się w dzisiejszym świecie jakby iskrami światła, zarzewiem miłości i zaczynem wspólnoty. Osiągną to tym pełniej, im ściślej będą zjednoczeni z Bogiem. Nie będzie pokoju w społeczności ludzkiej, jeśli nie zakorzeni się on głęboko w sercu każdego człowieka" ("Pacem in terris", 1963, 164-165).

(3) Paweł apostoł zachęca wierzących, by stawali się "źródłem światła w świecie" (zob. List do Filipian 2, 15-16).

Dalszy ciąg na następnej stronie