Ekumeniczne wspomnienie świadków wiary XX w.

MODLITWA WPROWADZAJĄCA

Otacza nas wielkie mnóstwo świadków. Przed obliczem Boga i Baranka, złożonego w ofierze i uwielbionego, w łasce Ducha Świętego wspominamy w Kościele i wobec świata świadków wiary XX w., wielką rzeszę nieznanych bojowników za wielką sprawę Ewangelii. Z wdzięcznością i nadzieją, z sercem, które pamięta i przebacza, słuchamy relacji o czynach miłości i o cierpieniach niektórych naszych braci i sióstr w wierze. Wywodzą się oni z wszystkich krajów i narodów, spośród wiernych wszystkich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Są wśród nich ludzie w każdym wieku i wszystkich stanów. Słuchajmy i pamiętajmy, aby nie zatarła się w nas pamięć o ich odważnym świadectwie wiary i miłości.

1. Wspomnienie chrześcijan, którzy dawali świadectwo wiary pod panowaniem sowieckiego totalitaryzmu

— Jego Świątobliwość Tichon, Patriarcha moskiewski, ur. w 1865 r., został wybrany Patriarchą Rosyjskiej Cerkwii Prawosławnej w listopadzie 1917 r. Poświęcił życie obronie wiary i Kościoła w pierwszym okresie władzy sowieckiej, znosząc ataki, kalumnie i wszelkiego rodzaju naciski. Zmarł 7 kwietnia 1925 r.

— Olga Jafa, ur. w 1876 r., rosyjska malarka i nauczycielka, została wywieziona do łagru na Wyspach Sołowieckich, gdzie przebywała od sierpnia 1929 r. do stycznia 1931 r. Zdobyła i zachowała zbiór dokumentów dotyczących historii łagru. Przed śmiercią w 1959 r. opisała swoje doświadczenia w pamiętnikach. Są one świadectwem odradzania sią wiary i jedności chrześcijan prześladowanych przez ateistyczny reżim.

MODLITWA

Pamiętaj, Ojcze miłosierny, o wszystkich, którzy dali świadectwo wiary w więzieniach, w obozach koncentracyjnych i łagrach. Tej ogromnej i nieznanej rzeszy nikt nie zdoła policzyć: są wśród nich metropolici i biskupi, kapłani i diakoni, mnisi i mniszki, pastorzy, wierni świeccy, ludzie wierzący niezłomnie w zmartwychwstanie Chrystusa. Zaznali oni błogosławieństwa tych, którzy się smucą, i zostali umocnieni Twoją pociechą. Pamiętaj, Ojcze, o nich wszystkich.

2. Wspomnienie świadków wiary — ofiar komunizmu w innych krajach Europy

— Bp Joan Suciu, rumuński biskup greckokatolicki, ur. w 1907 r., biskup pomocniczy diecezji Oradea Mare i administrator apostolski Blaj, został aresztowany przez władze komunistyczne 24 maja 1950 r. Zmarł w więzieniu 27 maja 1953 r. na skutek głodu, zimna, chorób i tortur.

— Ks. Anton Luli, jezuita albański, ur. w 1910 r., był rektorem jezuickiego kolegium i seminarium w Szkodrze. Aresztowany przez władze komunistyczne, spędził 17 lat w więzieniu i 11 lat na robotach przymusowych. Był wielokrotnie torturowany i maltretowany. Zwolniony w 1989 r., zmarł w Rzymie 9 marca 1998 r.

MODLITWA

Pamiętaj, Boże, który miłujesz życie, o wszystkich naszych braciach i siostrach, prawosławnych, katolikach i protestantach, którzy w wielu krajach Europy pod panowaniem systemu komunistycznego znosili cierpliwie, a czasem wręcz heroicznie prześladowania, więzienie, tortury, zniewagi i śmierć dla sprawy Ewangelii i w imię wierności swojemu Kościołowi, często modląc się za swoich prześladowców; zaznali oni błogosławieństwa Twojego ubóstwa i dlatego zasłużyli na Twoje Królestwo. Niech będzie błogosławiona ich pamięć teraz i na wieki.

3. Wspomnienie wyznawców wiary — ofiar nazizmu i faszyzmu

— Paul Schneider, pastor luterański, ur. w 1897 r., należał do ligi pastorów założonej przez Martina Niemöllera. Za publiczny sprzeciw wobec nazizmu został uwięziony w 1937 r. w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, gdzie był bity i torturowany, ponieważ nie chciał oddawać czci swastyce. Zamknięty w bunkrze obozowym, zmarł po czternastu miesiącach, 18 lipca 1939 r., na skutek tortur i eksperymentów pseudomedycznych.

— Bp Ignacy Jeż, biskup senior diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, był jednym z tysięcy polskich kapłanów więzionych w obozach koncentracyjnych. Jako młody ksiądz został osadzony w obozie w Dachau z numerem 37 196. W swoim świadectwie, które przedstawił osobiście, mówił o życiu religijnym więźniów, szczególnie o komunii św. przyjmowanej potajemnie w obozie.

MODLITWA

Pamiętaj, Boże mroków Wielkiego Piątku, Boże niezmąconej ciszy Wielkiej Soboty i Boże radosnego poranka zmartwychwstania, pamiętaj o wszystkich chrześcijanach — ofiarach nazizmu: katolikach, protestantach, prawosławnych, a także o braciach i siostrach wyznających inne religie; znosili oni trudy robót przymusowych i upokorzenia poniżające ich ludzką godność, cierpieli głód i pragnienie, na koniec zaś pamięć o nich została unicestwiona w komorach gazowych i krematoriach; dali oni świadectwo o błogosławieństwie i mocy ewangelicznej cichości; nie poddali się mocy ciemności, ale opierając się złu, wyznali wiarę w moc Boga życia. Niech pozostanie żywa u Ciebie i wśród nas pamięć o Twoich sprawiedliwych.