Jezus Chrystus jest Panem

Z analizy problemu Chrystusa wynika z całą pewnością przynajmniej to, że Jezus żył, że istnieje, że nie można po prostu zaprzeczyć Jego istnieniu i że nikt nie może obojętnie przejść obok Niego.

Inni natomiast pozostają zaślepieni, nie chcą widzieć i słyszeć, w wyniku swego uprzedzenia osądzają samych siebie, trwają w swoim grzechu, a tym samym w oddaleniu od Jezusa i od dokonywanego przez Niego zbawienia.

Wszystkim zaproponowano, by przejrzeli i uwierzyli. Jedni decydują się przyjąć tę propozycję, inni ją odrzucają. W tym celu przyszedł Jezus. On sam zwraca na to uwagę. Po to napisane zostały Ewangelie: aby niewidzący mogli mimo to uwierzyć. Aby wszyscy mogli uwierzyć (por. J 20,29-31).

W ten sposób rozumieli Jezusa pierwsi wierzący. Tak też o Nim świadczą i usiłują przekonać innych.

Wreszcie trzeba też wspomnieć o najważniejszym znaku Jezusa, który dowodzi, iż On żyje i w każdej chwili może stanąć przed człowiekiem domagając się od niego wiary.

Zmartwychwstanie Jezusa

Zmartwychwstanie Jezusa jest albo rzeczywistym zdarzeniem, faktem, i jako takie stanowi podstawę wiary oraz przepowiadania na przestrzeni wszech czasów - albo też wiara nasza byłaby próżna (l Kor 15,14), tak samo próżna, jak i przepowiadanie tegoż Jezusa. Jezus sam byłby wówczas umarły i rozsypany w proch.

Historyczne najstarsze świadectwo dotyczące zmartwychwstania Jezusa znajdujemy w l Liście świętego Pawła do Koryntian (l Kor 15,3 nn). Został on napisany około 56/57 r. po Chrystusie. W tym fragmencie swego listu Paweł przedstawia to, co sam przejął. Wiara w zmartwychwstanie Jezusa musiała być zapewne jeszcze przed rokiem 56/57 ujęta w formułę wiary, w jakieś zaczątkowe, prachrześcijańskie wyznanie wiary. Paweł pisze tu:

,,Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia zgodnie z Pismem: i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. W końcu już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.”

Gdy idzie o czas, nie sposób bardziej przybliżyć się do samego wydarzenia. Opisy zawarte w Ewangeliach zostały sporządzone później.

Więcej na następnej stronie