Co dalej z deklaracją?

Oczekiwanie jednoznacznego zobowiązania się jednej strony do wychowania dzieci w danym Kościele prowadzi nierzadko do poważnych napięć nie tylko między dwojgiem ludzi, ale także między ich rodzinami. Silna presja nie sprzyja podejmowaniu wspólnych, dojrzałych decyzji. W małżeństwie mieszanym wyznaniowo obydwu osobom powinno przecież przysługiwać takie samo prawo. Uważam, że o wychowaniu dzieci powinni decydować rodzice. Różna przynależność wyznaniowa prowadzi często do prawdziwych dramatów, a przecież można na nią spojrzeć także jako na bogactwo różnorodności. Często spotykam się z bezradnością narzeczonych wobec obecnie panujących przepisów i zaleceń kościelnych. Dokument byłby więc kamieniem milowym w relacjach ekumenicznych w Polsce, ale także w budowaniu dobrych relacji międzyludzkich. Uregulowanie przynajmniej niektórych aspektów dotyczących małżeństw mieszanych jest pilną sprawą, bo dotyczy życiowych decyzji wielu ludzi. Jeśli na obecnym etapie rodzą się wątpliwości, dotyczą one przede wszystkim tego, kiedy dokument zostanie podpisany. Rozmowy na ten temat trwają już w Polsce ponad 30 lat i problem wymaga ostatecznego rozwiązania. Komisja ds. Dialogu między Polską Radą Ekumeniczną a Konferencją Episkopatu Polski „uznała za możliwe opublikowanie w periodykach kościelnych projektu dokumentu przygotowanego przez Komisję”. Celem publikacji dokumentu jest zachęcenie szerokich kręgów odbiorców do dyskusji na temat najlepszych rozwiązań w sprawie małżeństw mieszanych. Chodzi przecież o dokument, który ma być powszechnie respektowany w codziennej pracy duszpasterskiej, a nie o kolejne sugestie specjalistów bez wpływu na rzeczywistość. Mam nadzieję, że podpisanie dokumentu nie pozostanie pobożnym życzeniem, ale stanie się wkrótce, po wielu latach oczekiwań, rzeczywistością.