Luterański znaczy ekumeniczny - wywiad z ks. Ishmaelem Noko

KAI: A jakie są najgorętsze tematy w dialogu katolicko-luterańskim?

- Cała eklezjologia: Kościół i posługa w Kościele, a szczególnie rozumienie roli biskupa Rzymu, którym to problemem trzeba się zająć w najbliższej przyszłości.

KAI: A czego oczekuje Ksiądz po pontyfikacie obecnego biskupa Rzymu - Benedykta XVI?

- Mam nadzieję, że Benedykt XVI podejmie ideę swojego poprzednika z encykliki "Ut unum sint" (1995). Jan Paweł II zaprosił Kościoły Wschodu i Zachodu do wspólnej rozmowy, jak mógłby pomóc sprawie jedności. Ta propozycja jest wciąż otwarta. Benedykt XVI był prefektem Kongregacji Nauki Wiary, która przyczyniła się do nadania ostatecznego kształtu encyklice. Ufam, że w czasie jego posługi, ta idea będzie wcielana w życie, co stworzy nową sytuację ekumeniczną.

KAI: Jaka forma jedności Kościoła może być celem ekumenicznych dążeń?

- Najbardziej prawdopodobnym celem jest pojednana różnorodność. Życie Kościoła uczy, że w różnych sytuacjach jego jedność może być wyrażana w różny sposób. Wyobrażam sobie, że niektóre instytucje kościelne zostaną połączone, aby wyrażać jedność, ale innym pozostawi się autonomię. Dzięki temu każde z wyznań zachowa swoją tożsamość i własne tradycje, ale nie będą one już więcej dla siebie wrogami. To właśnie nazywam pojednaną różnorodnością.

KAI: Jakie jest miejsce polskich luteran w światowej panoramie tego wyznania?

- Polacy są zaangażowani w działalność Światowej Federacji Luterańskiej od chwili jej powstania (1947). Ale luteranizm zawitał do Polski już w XVI wieku. Tak więc polscy luteranie są strażnikami tradycji początków naszego wyznania i ówczesnych zmagań o jego pozycję. Proszę spojrzeć na nazwę, jaką noszą: "Kościół ewangelicko-augsburski". Już sama ta nazwa ukazuje ich wyjątkową rolę i odpowiedzialność.

Polscy luteranie są ważni również ze względu na potencjał ekumeniczny, jaki posiadają. Żyją w kraju o większości katolickiej. Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu ma ogromne znaczenie w Polsce. Dokument ten został przetłumaczony na polski wspólnie przez oba Kościoły. Wypracowano wspólne słownictwo. To wspaniałe! W innych krajach były problemy z przekładem... Trzeba tu przyjechać, żeby zobaczyć jak wiele się w Polsce dzieje!

Rozmawiał Paweł Bieliński

czerwiec 2006