Siostra Joanna od budowania mostów

Kiedy za namową siostry Joanny, 10 stycznia 1962 r., zorganizowałem pierwsze nabożeństwo ekumeniczne, potem na konferencji księży dziekanów jeden z księży mówił, że „młody rektor” poszedł za daleko w ukłonach wobec innych Kościołów.

Byłem wtedy rektorem kościoła św. Marcina w Warszawie, przy którym znajduje się klasztor sióstr franciszkanek służebnic krzyża i współpraca z s. Joanną układała się dobrze. Była stanowcza, a ja najczęściej przystawałem na jej propozycje, bo były dobre. Rozumiałem jej marzenia, ona moje ograniczenia organizacyjne u św. Marcina – wspomina biskup-senior Bronisław Dembowski.

Modlitwy ekumeniczne na Piwnej odbywają się w ostatni czwartek miesiąca, nieprzerwanie od 1962 r.
– Miała momenty zwątpienia, zwłaszcza na początku, ale zawsze zwyciężała „nadzieja, która zawieść nie może” – mówi s. Maria.

Sobór otworzył drzwi
Dopiero Sobór Watykański II i nauczanie późniejszych papieży otworzyło drzwi ekumenizmowi. W 1976 r. s. Joanna założyła na Piwnej Ośrodek Ekumeniczny „Joannicum” im. Jana XXIII, a właściwie nadała nazwę czemuś, co u św. Marcina kiełkowało już od dawna. Ośrodek organizuje rekolekcje ekumeniczne i sesje naukowe w Laskach, na które przyjeżdża młodzież, osoby konsekrowane i księża. Od dziesięciu lat uczestniczą w nich także duchowni i świeccy ze Wschodu.

Pomaga w ustaleniu kalendarza styczniowych modlitw o jedność chrześcijan i organizuje opłatek ekumeniczny. Z kilkutysięcznym zbiorem książek i czasopism poświęconych ekumenizmowi, ośrodek jest nieocenionym źródłem informacji o historii i o tym, co obecnie dzieje się w sprawie jedności chrześcijan.

Niestrudzone działanie s. Joanny na rzecz jedności pod koniec jej życia zostało docenione. Z rąk Prymasa Polski kard. Józefa Glempa otrzymała srebrny medal „Ecclesiae Populoque Servitium Praestanti (1993). Wraz ze swoją przyjaciółką, luterańską diakonisą s. Reginą Witt, dostała wyróżnienie „Bóg zapłać” miesięcznika „Powściągliwość i Praca” (1998) oraz Ekumeniczną Nagrodę Pojednania św. Wojciecha, przyznawaną przez Fundację Aśram Anavim Ekumeniczny Klasztor Sztuki (1999).

W ubiegłym roku ukazała się książka autorstwa sióstr Joanny i Reginy, poświęcona luterańskiemu pastorowi ks. Zygmuntowi Michelisowi, współzałożycielowi i pierwszemu prezesowi Polskiej Rady Ekumenicznej. To jego kaznodziejstwo, a przede wszystkim świadectwo życia, było inspiracją do ekumenicznych działań obu sióstr. Obie napotkały na ekumenicznej drodze wiele trudności, niezrozumienia, osamotnienia, także w ramach własnych wspólnot.

– Do ostatnich chwil s. Joanna z pełną świadomością ofiarowywała cierpienia za sprawę jedności chrześcijan właśnie w Polsce – podkreśla s. Maria. – Jej marzeniem było, żebyśmy nadążali za ekumeniczną postawą i nauczaniem Jana Pawła II.