Jeden z dziewięciu

Chrzest w Duchu Świętym – może to nas połączy?

Piąta faza katolicko-zielonoświątkowego dialogu rozpoczęła się w kanadyjskim Bolton w 1998 roku pod kierunkiem Kiliana McDonnella OSB i Cecila M. Robecka z Assemblies of God w USA. Podczas tego etapu zostało podjęte zagadnienie: „Inicjacja chrześcijańska a chrzest w Duchu Świętym”. Uczestnicy dialogu, zachęceni przez przewodniczącego delegacji katolickiej postanowili przeanalizować teksty z Nowego Testamentu oraz świadectwa chrześcijańskich autorów z pierwszych ośmiu wieków istnienia Kościoła dotyczące rytu inicjacji chrześcijańskiej oraz opisujące doświadczenie, znane dziś w ruchach zielonoświątkowym i charyzmatycznym jako chrzest w Duchu Świętym.

Od 1998 roku do 2006 roku uczestnicy dialogu spotkali się na dziewięciu sesjach. Rozmawiano o procesie stawania się chrześcijaninem. Poruszono temat: „Wiara i inicjacja chrześcijańska: perspektywa biblijna i patrystyczna”. W dyskusji zwrócono uwagę na różnice w rozumieniu przez partnerów roli i obecności Ducha Świętego, wynikające z jego wolności w działaniu. Obie strony przedstawiły konfesyjne interpretacje pojęcia „inicjacja chrześcijańska” oraz omówiły znaczenie chrztów wodnego i w Duchu Świętym w procesie inicjacji chrześcijańskiej. Opierając się na świadectwach Nowego Testamentu oraz pismach autorów wczesnochrześcijańskich uczestnicy dyskutowali na temat: „Nawrócenie a inicjacja chrześcijańska”. W tym kontekście katolicy zaprezentowali odnowiony po Soborze Watykańskim II ryt inicjacji chrześcijańskiej, natomiast przedstawiciele klasycznego pentekostalizmu omówili różne przykłady nawróceń opisane w Nowym Testamencie. Podczas spotkania na temat: „Chrześcijańskie doświadczenie we wspólnocie w ujęciu biblijnym i patrystycznym” skupiono się na wyjaśnieniu kluczowych dla omawianej kwestii terminów: „doświadczenie duchowe” (experience), „świadomość” (consciousness), „intencja” (intentionality) i „konieczność” (necessity). Poruszono zagadnienie wzajemnych relacji zachodzących między doświadczeniem duchowym a łaską, wiarą i nawróceniem. Podczas tej sesji katolickiej delegacji przewodniczył abp John Radano z Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan. Rozmawiając na temat: „Chrześcijańska formacja i naśladowanie: perspektywy biblijne i patrystyczne” katolicy i zielonoświątkowcy zauważyli różnice w pojmowaniu i ocenie tradycji. Stwierdzili też, że podejście do dziedzictwa przeszłości ma istotne znaczenie dla zbliżenia poglądów obu stron dialogu w przyszłości. W 2003 roku delegacja katolicka i przedstawiciele międzynarodowego pentekostalizmu rozpoczęli redagowanie „Raportu końcowego” z piątej fazy dialogu. Prace nad nim kontynuowano podczas kolejnych rocznych sesji. Po raz ostatni katolicko-zielonoświątkowa komisja spotkała się w lipcu 2006 roku, aby dokończyć pracę nad dokumentem zbierającym uzgodnienia wypracowane podczas piątego etapu dialogu.