Bari: dialog katolików i prawosławnych o istotnych kwestiach wiary

Kwestie historyczne i teologiczne dotyczące odpowiednio Filioque i dogmatu o nieomylności papieża były tematami omawianymi przez członków Komitetu Koordynacyjnego Międzynarodowej Komisji Wspólnej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim a Kościołem prawosławnym. Obradom współprzewodniczyli kardynał Kurt Koch, prefekt Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan i metropolita Hiob z Pizydii, z Ekumenicznego Patriarchatu Konstantynopola. Spotkanie odbywało się od 3 do 7 czerwca w Centrum Duchowości „Oasi Santa Maria” archidiecezji Bari-Bitonto we Włoszech.

Podczas spotkania Komitet Koordynacyjny przeanalizował projekt dokumentu zatytułowanego „Ku jedności w wierze: kwestie teologiczne i kanoniczne”, podsumowujący dotychczasowe wyniki dialogu między katolikami a prawosławnymi. „Kwestie, które nadal wymagają rozwiązania”, jak stwierdzono w opublikowanym dzisiaj komunikacie końcowym. „Utworzono dwie podkomisje, a każda z nich została poproszona o przygotowanie projektu dokumentu na jeden z tych dwóch tematów” - napisano.

Zdecydowano, że „po ukończeniu tych dwóch projektów, Komitet Koordynacyjny spotka się ponownie, miejmy nadzieję w przyszłym roku, w dniach i miejscach, które zostaną jeszcze ustalone, w celu szczegółowego omówienia dokumentów”. Członkowie Komitetu, jak podano w komunikacie, „oczekują zbliżającej się w 2025 r. rocznicy 1700-lecia pierwszego soboru ekumenicznego, który odbył się w Nicei w 325 r., i modlą się, aby to wydarzenie było inspiracją na drodze do przywrócenia pełnej jedności”.

Spór o Filoque dotyczy pochodzenia Ducha Świętego. Kościół katolicki wyznaje, że Ducha Świętego pochodzi od Ojca i Syna, natomiast prawosławie uznaje, iż w samym Bóstwie jedynie Ojciec jest zasadą i źródłem istnienia, z którego obydwaj: Syn i Duch Święty wiecznie pochodzą.

Dogmat o nieomylności papieża został  ogłoszony w 1870 roku na soborze watykańskim I w konstytucji dogmatycznej Pastor aeternus (Konstytucja o Kościele Chrystusowym). Dogmat ten odnosi się do tzw. nauczania ex cathedra. Nieomylność papieża należy rozumieć jako bezbłędność w sprawach wiary i moralności, nie zaś w sprawach codziennych.