Jakie ma znaczenie? Z jakimi wiąże się z zwyczajami? Czyli to, co nie tylko ewangelik wiedzieć powinien.
W niedzielę, dnia 2 grudnia 2012 r. Kościół Jezusa Chrystusa wkracza w nowy rok kościelny. Rozpoczyna się ADWENTEM. Adwent to początek roku kościelnego. Kościół ma swój „rok”, to znaczy ma swój własny podział czasu. Powiedzmy słowami księdza biskupa dr. Andrzeja Wantuły (1905-1976), profesora teologii praktycznej w CHAT w Warszawie: „Rok kościelny to chrześcijańska podziałka czasu, w której Kościół przedstawia dzieje zbawienia.” W roku kościelnym Kościół przedstawia wiernym całe dzieje zbawienia, to co jest najistotniejsze, co potrzebne dla zbawienia człowieka.
Rok kościelny rozpoczyna się w I Niedzielę Adwentu, która wypada corocznie pomiędzy 27 listopada a 3 grudnia Trwa do zachodu słońca Wigilii Narodzenia Pańskiego 24 grudnia.
Łacińskie słowo „ADVENTUS”, spolszczone „Adwent” oznacza dosłownie – „Przyjście” – „Powtórne przyjście Jezusa Chrystusa”, o którym Aniołowie do Apostołów stojących w Jerozolimie na górze Oliwnej i wpatrzonych w niebo za odchodzącym Panem, mówią: „Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak PRZYJDZIE, jak Go widzieliście idącego do nieba.” (Dz 1,11b). Od tego dnia chrześcijanie wszystkich wieków czekają na ponowne przyjście Pana Jezusa. Dlatego już pierwotny Kościół w swych wyznaniach wiary znajdujących się w naszym Śpiewniku Ewangelickim z roku 2002 [ŚE 980, 981, 982] powiada:
Adwent jest więc:
Nasz Kościół Ewangelicko-Augsburski [Luterański] od samego początku posługuje się kalendarzem liturgicznym Kościoła Zachodniego, ponieważ należy do rodziny Kościołów zachodnich. Rok kościelny składa się z półrocza Pana i półrocza Kościoła, albo też z części świątecznej i bez świątecznej.
W półroczu Pana, albo w części świątecznej występują trzy główne święta chrześcijańskie w trzech kręgach świątecznych:
I. Boże Narodzenie ku uczczeniu miłości Boga Ojca.
II. Wielkanoc ku uczczeniu naszego Odkupiciela Jezusa Chrystusa, Boga i Człowieka.
III. Zesłanie Ducha Świętego ku uczczeniu trzeciej osoby Trójcy Świętej - Ducha Świętego. Okres świąteczny kończy Święto Trójcy Świętej i jest podsumowaniem wszystkich głównych Świąt Chrześcijańskich. Święto to jest uczczeniem Boga w Trójcy Świętej Jedynego.
W okresie Bożego Narodzenia obchodzimy dwa czasy świąteczne: Adwent i Boże Narodzenie.
Kościół Zachodni w swoim roku kościelnym obchodzi cztery niedziele Adwentu
I. Niedziele Adwentu widzimy Jezusa Chrystusa jako Króla: Króla królów i Pana panów.
II. Niedziela Adwentu ukazuje nam Jezusa jako sędziego żywych i umarłych.
III. Niedziela Adwentu ukazuje nam poprzednika Pana – Jana Chrzciciela, który przygotowywał drogę na pierwsze przyjście Pańskie. Kiedyś na niedziela nazywała się „GAUDETE” – „Weselcie się!”
IV. Niedziela Adwentu ukazuje nam Matkę Pana – Marię Pannę, nazwaną już przez pierwotny Kościół „Matką Bożą”, które to określenie „Theotokos”, „Dei genitrix” przyjęły luterańskie księgi wyznaniowe. Ona to z radością i w pokorze przyjęła Syna Bożego do swego ciała i chce nam powiedzieć abyśmy całym sercem przyjęli Go, gdy przyjdzie do nas.
Kolorem liturgicznym Adwentu jest kolor fioletowy oznaczający pokutę. Do pokuty w okresie Adwentu wzywa nas pieśń adwentowa: „Z powagą przygotujcie o, ludzie, serca swe.” [ŚE 29]. Z drugiej strony Adwent jest radosnym okresem oczekiwania na Pana i w jedną z niedziel adwentowych (4) zwanych „Gaude te” używa się radosnego koloru różowego.
Dnia 24 grudnia przed wieczorem kończy się Adwent, a w noc wigilijną rozpoczynamy świętowanie pamiątki narodzenia Pana Jezusa, naszego Zbawiciela.
Rosną m.in ograniczenia w zakresie deklaracji chrześcijańskiego światopoglądu w życiu publicznym.
"Zabili ich na różne sposoby. Są wszystkie dowody na to, jak ich torturowali."