Chrystus jedynym fundamentem Kościoła (1 Kor 3,1-23)

I. Liturgia wstępna

Prowadzący nabożeństwo procesyjnie wnoszą do ołtarza dwie drewniane belki i umieszczają je w miejscu centralnym prezbiterium. Zgromadzenie w tym czasie śpiewa pieśń.

Słowa powitania
D - Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry! Gromadzimy się razem i dziękujemy Bogu za wezwanie nas do poszukiwania jedności. Dziękujemy Bogu za wszystkich, którzy na różnych krańcach świata pragną jedności chrześcijan i modlą się o nią. W trakcie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w roku 2005 modlimy się i medytujemy wespół z Kościołami na Słowacji. Bóg pobłogosławił im nowymi możliwościami służby, pojednaniem i otrzymaniem duchowych darów. Zainspirowani ich służbą, z chrześcijanami na całym świecie zastanawiamy się nad fundamentem naszej wiary - Jezusem Chrystusem, który jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki. Przyniesione do ołtarza drzewo przedstawia fundament, na którym Kościoły są zaproszone do budowania jedności. W czasie nabożeństwa połączymy dwie belki na kształt krzyża, jako znaku naszego wspólnego fundamentu, którym jest Jezus Chrystus. Dwie belki symbolizują również zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią, jako że przełamał On bramy piekła i ogłosił życie.

Liturgiczne powitanie
D - W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. W - Amen.

Werset wprowadzający
D - Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus (1 Kor 3,11).

Modlitwa wprowadzająca
D - Módlmy się!
Wieczny Boże, dziękujemy Ci za wielkie dzieła, które czynisz wśród nas. Szczególnie dziękujemy Ci za Jezusa Chrystusa, który przez swoją śmierć na krzyżu nas zbawił. Trzymaj blisko Niego nas, szukających radości, uzdrowienia i mądrości u stóp Jego Krzyża dającego życie. Z wszystkimi wiernymi i każdym stworzeniem wielbimy Ciebie przez Chrystusa, który żyje i króluje z Tobą i z Duchem Świętym teraz i na wieki wieków.
W - Amen.

Litania dziękczynna
L - Ponieważ kocham ciebie, mój ludu, narodziłem się w Betlejem. Nazwali mnie Emmanuelem, ponieważ jestem Bogiem z wami, na zawsze.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Wstąpiłem do Jordanu, gdzie zostałem ochrzczony w wodzie, na znak chrztu w Duchu, który przyjdzie, aby każde ciało mogło być oczyszczone i odnowione.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Zostałem wyprowadzony przez Ducha na pustynię, aby zmierzyć się z kusicielem, aby go pokonać i uczynić was wolnymi od jego kajdan.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Głosiłem Dobrą Nowinę o Królestwie Ojca, Królestwie sprawiedliwości i miłosierdzia, miłości i prawdy, pokoju i radości. Dokonałem znaków nowego czasu, moje ręce leczyły chorych, moja obecność przynosiła pokój.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Trzymałem was razem, mała trzódko, jak kokosz gromadzi swe pisklęta, jak pasterz gromadzi swe owce. Chciałem wziąć was na swoje ramiona i zaprowadzić do nieba.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Połamałem chleb i ofiarowałem nowe wino, aby zawrzeć z wami przymierze i dać wam życie w obfitości. Modliłem się do Ojca, aby moja radość była w was.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Umarłem na drzewie krzyża dla odpuszczenia grzechów i zgromadzenia rozproszonych dzieci Ojca, otworzyłem bramy piekła. Trzeciego dnia powstałem z martwych.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Z mojego miejsca przy Ojcu zlałem na was mojego Ducha Świętego. On przypomni wam wszystko, czego was uczyłem. On jest tchnieniem życia. On jest światłem i pojednaniem, siłą waszego świadectwa i źródłem waszej modlitwy.
W - Wysławiamy Cię, Panie.
L - Słuchaj mnie, mój ludu, ponieważ Ja jestem z wami każdego dnia, aż do skończenia czasu, abyście mogli być jedno ze Mną, jak ja jestem jedno z Ojcem, aby świat mógł uwierzyć. Słuchajcie mojego głosu, mój ludu, i podążajcie za Mną, aby była jedna owczarnia i jeden Pasterz.
W - Wysławiamy Cię, Panie.

Odpowiedź zgromadzenia
W - Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który na wyżynach niebieskich udzielił nam w Chrystusie pełni duchowych błogosławieństw (Ef 1,3).