Chrystus jedynym fundamentem Kościoła (1 Kor 3,1-23)

HOMILIA

Hasłem na dzisiejszy dzień Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan są słowa z Pierwszego Listu apostoła Pawła do Koryntian Wy jesteście świątynią Bożą (3,16-17). Stwierdzenie to koresponduje z opisem stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże podanym w Księdze Rodzaju (1,26-27).
Bóg jest istotą najświętszą i człowiek stworzony na Jego podobieństwo winien być święty. Mówi nam o tym Słowo Boże w Starym i Nowym Testamencie: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz (Kpł 19,2); Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5,48). O tym powołaniu, nakazie przypominał św. Paweł chrześcijanom mieszkającym w Koryncie i innych miejscowościach objętych działalnością misyjną Apostołów. Jego pisma znalazły się w kanonie Ksiąg Świętych i dla wielu pokoleń chrześcijan, również współczesnego, są autentycznym źródłem prawd wiary wypływających z nauki Zbawiciela - Jezusa Chrystusa.
Ludzie od dawna budują domy -jedne po to, aby w nich mieszkać, inne, by w nich pracować, handlować, uczyć się i bawić... Od zawsze też budowano górujące nad otoczeniem domy modlitwy, nazywane kościołami, świątyniami. Są to miejsca i obiekty sakralne, poświęcone, aby w nich oddawać cześć i uwielbienie Prawdziwemu Bogu. W nich człowiek spotyka się ze swoim Stwórcą, świętym Bogiem, gdy się modli, uczestniczy we Mszy Świętej, przyjmuje Sakramenty święte, słucha Pisma Świętego.
Gdy dowiadujemy się, że ktoś okradł kościół lub w inny sposób dokonał profanacji, to oburzamy się, rozpala się tzw. „święty gniew” i próbujemy w różny sposób zabezpieczyć przed złością i głupotą złego człowieka to, co dla nas jest święte.
Święty Paweł mówi: Wy jesteście świątynią Bożą. Powinniśmy pamiętać, że Bóg pragnie zamieszkać w naszych sercach i chce, aby ta „świątynia” była czysta, piękna, pełna miłości. Człowiek jest świętą Bożą Świątynią, gdy wypełnia w swoim życiu wolę Bożą zawartą w Dekalogu i radach ewangelicznych, gdy ma serce czyste, którym miłuje przede wszystkim Pana Boga, a bliźnich jak samego siebie. Człowiek nie przestaje być Bożą Świątynią także wtedy, gdy popełnia grzechy. On sam wówczas tę Bożą Świątynię bezcześci, profanuje. Kiedy jednak odda swe serce Bogu i wolę swą podporządkuje prawu Bożemu, wtedy ustrzeże się grzechu i będzie rzeczywiście świątynią miłą Bogu.
Pan Jezus stawiał siebie za wzór i zachęcał Apostołów oraz wszystkich słuchaczy, aby Go naśladowali. Powiedział: Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych (Mt 11,29). Uczył też, jakie warunki muszą spełniać ci, którzy chcą Go naśladować. Rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (Mt 16,24). Zaprzeć się samego siebie to po prostu podporządkować swoją wolną wolę - woli Bożej. Tak uczynił Pan Jezus w Ogrójcu, gdy się modlił, aby Bóg Ojciec oddalił od Niego ten kielich goryczy: Jednak nie Moja wola, lecz Twoja niech się stanie (Łk 22,42). Gdy człowiek podporządkuje swoją wolę Bogu, to będzie czynił wszystko to, co jest Jemu miłe. Będzie to również pożyteczne dla człowieka, dla jego duszy. Utrata dóbr doczesnych, a nawet życia może okazać się dla człowieka bardziej pożyteczna, niż zachowanie ich za wszelką cenę, cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł (Mt 16, 26).

Bp M. Włodzimierz Jaworski
Kościół Starokatolicki Mariawitów w RP

Modlitwa powszechna (przyczynna).