Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan

NABOŻEŃSTWO SŁOWA BOŻEGO

1. Tekst biblijny rozważany w czasie Tygodnia Modlitw Mk 7,31-37

Jezus znowu opuścił okolice Tyru i przez Sydon i środek krainy Dekapolu przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wtedy przyprowadzili do Niego głuchoniemego i prosili, żeby położył na niego rękę. On zaś wziął go na bok i na osobności włożył palce w jego uszy, splunął i dotknął jego języka. Następnie spojrzał w niebo, westchnął i powiedział do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się. Zaraz też odzyskał słuch i zdolność mówienia, i mówił poprawnie. Jezus zaś nakazał im, żeby nikomu o tym nie mówili. Im bardziej jednak zabraniał, tym więcej to rozgłaszali. Ogarnięci zdumieniem mówili: Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym przywraca słuch i niemym mowę.

2. Porządek nabożeństwa Słowa Bożego

Proponowane nabożeństwo Słowa Bożego jest adaptacją nabożeństw przygotowanych przez lokalne wspólnoty w Umlazi (RPA) i jest skierowane do młodych ludzi. Zaczyna się zaproszeniem do milczenia; milczenia, które nie ogranicza, lecz umożliwia nam, w słabości, usłyszeć głos Boga oraz usłyszeć ból świata i jego ludzi. Liturgia Słowa jest tak zamierzona, by przywołać główne tematy rozwinięte we wstępie do głównego tematu, zorientowane wokół medytacji św. Pawła o Ciele Chrystusa w 1 Kor 12 oraz opisu uzdrowienia zapisanym u św. Marka (Mk 7,31-37). Odwołując się do południowoafrykańskiego stylu modlitwy, niniejszy szkic przedstawia możliwość czynności symbolicznych, świadectw oraz modlitw o uzdrowienie, które mogą być wykorzystane podczas celebracji, oferując różne sposoby przywołania w modlitwie zgromadzenia tych ludzi ze wspólnot lokalnych, których głos nie jest słyszalny lub którzy cierpią. Modlitwy przyczynne mają strukturę trynitarną i łączą modlitwy o jedność chrześcijan z modlitwami za będących w największej potrzebie zarówno w wymiarze lokalnym jak i międzynarodowym.

Do czytania Słowa Bożego zaleca się trzecie poprawione wydanie Nowego Testamentu w przekładzie ekumenicznym.

D - duchowny (przewodniczenie może być podzielone między kilku duchownych)
L - lektor
W - wierni (wszyscy zgromadzeni)

I. Liturgia wstępna
Liturgiczne powitanie

D - W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
W - Amen.
D - Łaska i pokój niech będą z wami.
W - Łaska i pokój niech będą z tobą.

Słowa powitania

D - Drodzy przyjaciele w Chrystusie, zebraliśmy się tu razem, członkowie jednego ciała, aby wysłuchać tego, co chce powiedzieć nam Bóg, nie tylko przez swoje Słowo, ale również przez nasze siostry i naszych braci, milczących w ich cierpieniu. Tego roku, chrześcijanie z Afryki Południowej, żyjący w szczególnie ciężkich warunkach lokalnych, odczuli naglącą potrzebę, by wezwać nas, abyśmy w imię Chrystusa przełamali milczenie - wszystkie formy milczenia przyczyniające się do cierpienia ludzi.
Czyż ten przekaz nie będzie jeszcze mocniejszy i proroczy, jeśli nadejdzie od chrześcijan różnych wyznań mówiących i działających razem?
Chrześcijanie z różnych Kościołów, którzy zebraliśmy się na tym nabożeństwie, usłyszmy wezwanie Pana:

aby być świadomym naszej winy milczenia w obliczu ogromu cierpienia oraz, wspólnie, do skruchy

aby modlić się o Boże błogosławieństwo dla wszystkich, a w szczególności dla tych, którzy uczestniczą w cierpieniu i odrzuceniu Chrystusa

aby wspólnie zabrać głos w imieniu tych i razem z tymi, którzy nie mają głosu, że możemy razem świadczyć o Chrystusie, który przywracał słuch głuchym i mowę niemym.

Modlitwa w milczeniu / Pieśń / Muzyka

Od początku hymnu lub pieśni, wykonywanej na przykład na sposób Taizé, zaleca się w celu wytworzenia właściwej atmosfery chwilę ciszy, w czasie której cztery młode osoby wniosą duży krzyż, położą go na podłodze oraz staną wokół niego, modląc się. Śpiew lub kilka taktów muzyki wprowadzi zgromadzenie w chwilę ciszy.