Brytyjskie "homoprzywileje"

Prawnicy z chrześcijańskiej organizacji Christian Legal Centre ostrzegli ich, że to bardzo prawdopodobny scenariusz zdarzeń. 28 lutego br. sędziowie Sądu Koronnego Nottingham orzekli, że poglądy małżeństwa, chcącego zostać zastępczymi rodzicami, są „szkodliwe dla dziecka” i „zagrażają jego dobru”. Podkreślono także, że przepisy gwarantujące ochronę przed dyskryminacją ze względu na orientację seksualną, powinny mieć „pierwszeństwo” wobec praw chroniących przed dyskryminacją religijną.

Historia Johnsów odbiła się szerokim echem w całym świecie, rodząc pytania o granice absurdów brytyjskiej polityki poprawności politycznej, która coraz częściej służy do walki z chrześcijanami. W 2008 roku władze miejskie odrzuciły najpierw wniosek małżeństwa o przyjęcie do rodziny zastępczej kolejnego dziecka. Powodem tej decyzji była deklaracja pary, że nie chcą uczyć swych wychowanków, iż homoseksualizm jest akceptowalnym stylem życia. Zszokowani Johnsowie tłumaczyli, że nie są homofobami, lecz ze względu na swoje przekonania religijne nie mogą uczyć dzieci tego, co uważają za niemoralne i grzeszne.

Pracownicy socjalni podkreślali z kolei, że postępowanie w tej sprawie wyznacza rządowa ustawa, zwana Equality Act, która gwarantuje równość w traktowaniu odmiennych orientacji seksualnych. Gdy małżeństwo gorliwych chrześcijan zagroziło procesem, miejscy decydenci wycofali się z postanowienia, nie wyjaśniając powodów nagłej zmiany opinii w tej sprawie. Wkrótce jednak spraw trafiła do sądu wyższej instancji, który sprzeciwił się wychowywaniu dzieci przez chrześcijan nie akceptujących homoseksualnego stylu życia.

Johnsowie, którzy mają już dorosłe dzieci, po raz pierwszy byli zastępczymi rodzicami w 1996 r. Przez następne 4 lata zapewniali weekendową opiekę dla 18 dzieci. Potem z powodu obowiązków musieli zrezygnować z wolontariatu. Po pewnym czasie ponownie postanowili się ubiegać o prawo opieki nad dziećmi w wieku poniżej 10. roku życia.